ورزش بانوان همیشه زیر سایه ورزش آقایان بوده است
ورزش بانوان همیشه زیر سایه ورزش آقایان بوده است

زینب احمد پور دو میدانی کار تبریزی در گفتگویی تفصیلی با تایسیز آذربایجان درباره مشکلات این ورزش و بخصوص ورزش بانوان در استان حرف های جالبی به زبان آورده است که در زیر میخوانید :‌ یک بیوگرافی لطف کنید و اینکه چه سوابق ورزشی دارید ؟ زینب  احمدپور متولد۷۲ ، دونده دو ۸۰۰  متر و […]

زینب احمد پور دو میدانی کار تبریزی در گفتگویی تفصیلی با تایسیز آذربایجان درباره مشکلات این ورزش و بخصوص ورزش بانوان در استان حرف های جالبی به زبان آورده است که در زیر میخوانید :‌

یک بیوگرافی لطف کنید و اینکه چه سوابق ورزشی دارید ؟

زینب  احمدپور متولد۷۲ ، دونده دو ۸۰۰  متر و ۴۰۰متر ، از دوم ابتدایی به سمت ورزش رفتم و در اولین سال ورزشی ام قهرمان شدم ، در سال ۸۹ در مسابقات المپیاد دانش آموزی که در شهر زنجان برگزار شد نفر دوم کشور شدم و بعد از ادامه تحصیلات و گرفتن لیسانس در رشته مدیریت و برنامه ریزی ورزشی در کنار تحصیل ورزش دو و میدانی را دنبال کردم و اکنون نیز مربی مدارس غیرانتفاعی هستم.

درباره وضعیت ورزش دو میدانی در استان بگویید ؟

وضعیت واقعا افتضاح هست ، اصلا به ورزش بانوان اهمیت نمیدهند ، همه فکر و ذکرشان ورزش آقایان هست ، این همه زحمت میکشیم و تلاش میکنیم ، هیچ ارزشی ندارد. البته دوومیدانی آقایان و بانوان در یک موقعیت هستند و همیشه با جیب خودشان به مسابقات رفته و برگشته اند.

حمایت مسئولان از ورزش بانوان چطور هست؟

در هیات ما که همیشه بسته است و هیچکس نیست اهمیتی به این ورزش بدهد ، از من که چند سال در این ورزش هستم کسی حمایت نمیکند ، حتی وقتی به مسابقات کشوری اعزام شدیم لباس یکدست نداشتیم و همیشه حسرت کشیدیم. فقط هر موقع بهمون نیاز دارند میشویم دختر نازگلم و وقتی کارشان تمام میشود ما را نمیشناسند ، من در مسابقات کشوری از ناحیه زانو مصدوم شدم ولی کسی حتی حال منو نپرسید.

حمایت رسانه ها در این مدت چگونه بوده است ؟

من تا الان هیچ رسانه ای رو ندیدم از ورزش بانوان حمایت کند ، اونها هم مقصر نیستند چون باید از یکجایی دعوت بشوند تا مسابقات ما را پوشش دهند ، فقط در چند وقت اخیر هست که خبرنگاران جوان بهمون اهمیت میدهند.

چه انتظاری از مسئولان و رسانه ها دارید ؟

اول اینکه این مسئولین از خود رسانه ها هم حمایت کنند تا رسانه ها نیز بتوانند از بانوان حمایت کنند ، ما دختران هیچوقت به چشم نمی آییم ، هدف ما وقت رفتن به سمت قهرمانی و افتخارآفرینی برای ورزش تبریز است ، اما کسی نیست به این بچه ها اهمیت دهد. من خودم یک مربی هستم و همیشه کنار شاگردانم تمرین میکنم و همیشه سعی میکنم از ورزش لذت ببرم و انتظار دارم از ما حمایت کنند.

در آینده مسابقاتی هم دارید؟

مسابقات لیگ را در پیش رو داریم اما تیمی از تبریز هیچوقت به مسابقات اعزام نشده است.

تا کی میخواید به ورزش قهرمانی ادامه بدید؟

خودم علاقه شدیدی به ورزش دارم و دلم میخواهد که ادامه دهم اما بعد از مصدومیتی که در مسابقات قهرمانی کشور داشتم ، فعلا خیلی جدی تمرین نمیکنم ، بعد از فیزیوتراپی که انجام دادم میتوانم راه بروم. مشکل بزرگتری که داریم این است که مربی خوب نداریم ، مربی باید به همه شرایط واقف باشد و بداند وقتی بازیکنی مشکل بدنی دارد دلیل اصلی چیست !

به شرکت در مسابقات جهانی فکر میکنید؟

با این وضعیتی که استان ما دارد اعزام شدن به مسابقات کشوری سخت است چه برسد به مسابقات آسیایی !

ما در بخش بانوان و آقایان دونده هایی داریم که رکورد های خیلی خوبی دارند اما هیچکس بهایی نمیدهد.

درباره ورزش سافت بال توضیح بدید.

سافت بال یک ورزش انگلیسی هست که من به عنوان پروژه دانشگاهی با دوستم لیلا دلیر بازیکن شهرداری تبریز برای تحقیق رفتیم که به این ورزش علاقه مند شدیم. بازیکنانی جذب کردیم که بیشترشان شاگردانم بودند ، از صفر شروع کردیم و عالی پیش رفتیم ، به خاطر کمبود امکانات و نداشتن چمن و مربی امکان این نبود تا حرفه ای تر پیش برویم اما بعد از بازدید مربی سابق تیم ملی و مربی فعلی تیم طیف تهران آقای حاجیان ، یک قدم حرفی تر برداشتیم تا اینکه یک فرد باعث پاشیده شدن این تیم شد.

و صحبت های پایانی ؟‌

اول از همه از خانواده ام تشکر میکنم که این همه برای من زحمت کشیده اند و همه خستگی ها را تحمل کردند ، یک تشکر از کسانی دارم که همیشه پیشم بوده اند ، بخصوص مربیان عزیزم که از بچگی من را به سمت ورزش قهرمانی هدایت کردند و قهرمان شدنم را مدیون معلم ورزش ابتدایی خانم موسوی ، مربی عزیزم استاد پاسدار  ، آقای رنجکش ، آقای باباپور و یک تشکر مخصوص هم از خانم ایرانی دارم که همیشه به عنوان دوست و همدم برای رسیدن به اهداف مورد نظر کنارم بود و از همه اساتیدم معذرت میخواهم که اذیتشان کردم.