🔻از رنجی که میبریم! ✍🏻سعید حجاریان 🔹 انتخابات ۲۸ خرداد چنانکه مشخص است، از جهات مختلف دارای تناقضات فراوان است؛ تناقضاتی که برشمردن و نقد آنها نهتنها مفید بلکه ضروری بهنظر میرسد. برشمردن تمامی این تناقضات فیالمثل آنچه در گفتوگوها و فیلمهای تبلیغاتی وجود دارد، از حوصله این یادداشت خارج است، بنابراین میکوشم بر مواردی […]
🔻از رنجی که میبریم!
✍🏻سعید حجاریان 🔹
انتخابات ۲۸ خرداد چنانکه مشخص است، از جهات مختلف دارای تناقضات فراوان است؛ تناقضاتی که برشمردن و نقد آنها نهتنها مفید بلکه ضروری بهنظر میرسد. برشمردن تمامی این تناقضات فیالمثل آنچه در گفتوگوها و فیلمهای تبلیغاتی وجود دارد، از حوصله این یادداشت خارج است، بنابراین میکوشم بر مواردی که ناظر بر ساختار سیاسی کشور هستند، تمرکز کنم.🔹نظام سیاسی ما تاکنون دوازده دوره انتخابات ریاستجمهوری را پشت سر گذاشته اما هنوز به مدلی مطلوب از مشارکت دست نیافته است و میبینیم از یک منشاء واحد، گاهی حداکثری کردن مشارکت در انتخابات تبلیغ و ترویج شده و گاهی گفته میشود مشارکت بالا مضراتی دارد از جمله آنکه بر نتیجهی مطلوب انتخابات تأثیر میگذارد.🔹«انتخابات آزاد» بمعنیالاعم از جمله کلیدواژههای پربسامد ساختار سیاسی کشور بهحساب میآید چنانکه مشاهده میکنیم همواره انتخابات در جمهوری اسلامی با آزادترینِ نمونههای انتخابات در جهان مقایسه شده است. اما، آزادی انتخابات بهعنوان یک پارامتر سنجشپذیر در ادبیات علم سیاست، صورتی تحمیلی بهخود گرفته است و زبان تهدید از نیام برکشیده شده و بعضاً تهدید و تکفیر را پیش کشیدهاند و مواجهه قضایی و جزایی را به تحریمکنندگان بالقوه بشارت دادهاند.🔹انتخابات استاندارد و بهنجار بهنوعی پیشبینیناپذیری گره خورده و ترجمان آن در ترکیب «انتخابات رقابتی» بروز یافته است. ذیل این مفهوم همواره بالاترین سطح از نشاط و شور انتخاباتی ترویج میشود اما در این دوره از انتخابات بهصورت تدریجی عنصر رقابت رنگ باخته است چنانکه علاوه بر مواجهه گشادهدستانهی شورای نگهبان، میبینیم یکی از کاندیداها، از موضع برنده انتخابات و رئیسجمهور بالفعل دستور صادر کرده و ایران مطلوب خود را تصویر میکند.🔹مروّجان جریان سیاسی حاکم بر کشور، تلفیق انتخابات و اعتراض را پدیدهای نادر تلقی میکنند و رخدادی از جنس جنبش سبز را حاصل فضای جدلی مناظرهها، قطبی شدن انتخابات و گاه، عواملی در خارج از کشور میدانند. اما، اکنون بهرغم آنکه امیدی به مناظرههای انتقادی نیست و رقابتی هم شکل نگرفته است، گاردی همچون گارد پسا۸۸ شکل گرفته است که گویی روح آن انتخابات گرم در کالبد این انتخابات سرد حلول کرده است.