🔘 لذت واقعی فوتبال را با زمین خاکی تجربه کردیم/ آش رشته بچه‌های تیم همیشه به راه بود🔺 فرشاد پیوس در گفت‌وگو با همشهری: شب قبل از مسابقه، خواب به چشم کسی نمی‌آمد. نگه داشتن زمین خاکی نازی‌آباد برای تیم فوتبال ما آنقدر حیثیتی بود که اگر دست و پاهایمان می‌شکست، نمی‌گذاشتیم توپ از خط […]
🔘 لذت واقعی فوتبال را با زمین خاکی تجربه کردیم/ آش رشته بچه‌های تیم همیشه به راه بود🔺
فرشاد پیوس در گفت‌وگو با همشهری: شب قبل از مسابقه، خواب به چشم کسی نمی‌آمد. نگه داشتن زمین خاکی نازی‌آباد برای تیم فوتبال ما آنقدر حیثیتی بود که اگر دست و پاهایمان می‌شکست، نمی‌گذاشتیم توپ از خط دروازه‌مان رد شود. در یک کلام، باختن مساوی با مرگ زمین خاکی و تیم فوتبال بود.🔺مادرم همیشه تشویقم می‌کرد و نتیجه مسابقات فوتبال را موبه‌مو می‌پرسید. وقتی قرار بود با یک تیم قوی و قلدر رقابت کنیم، دیگ آش نذری بار می‌گذاشت و به بچه‌های تیم قوت قلب می‌داد و می‌گفت: اگر آش نذری من را بخورید، حتماً در مسابقه برنده می‌شوید.🔺 بچه‌های دوران ما رفاه و امکانات حالا را نداشتند. گاهی آنقدر با کتانی چینی‌مان بازی می‌کردیم که زیره‌اش تمام می‌شد و چیزی از آن باقی نمی‌ماند! با این حال بهترین لذت را در زمین‌های خاکی محله‌مان می‌بردیم.
