مردی که هیچوقت بدون مدال و سکو نبوده است اشارهیکی از ورزشکاران غیرقابل تکرار آذربایجان شرقی می باشد … کسی که بیشترین اولین ها را برای شهر اولین ها به ارمغان آورده است … قهرمان قهرمانان رشته های آبی وهنرمند بی بدیل دایوهای ایران می باشد … بی شک استعدادی نظیر او در رشته شیرجه […]
مردی که هیچوقت بدون مدال و سکو نبوده است
اشاره
یکی از ورزشکاران غیرقابل تکرار آذربایجان شرقی می باشد … کسی که بیشترین اولین ها را برای شهر اولین ها به ارمغان آورده است … قهرمان قهرمانان رشته های آبی و
هنرمند بی بدیل دایوهای ایران می باشد … بی شک استعدادی نظیر او در رشته شیرجه ایران تا سال ها نخواهد آمد … ورزشکاری که این روزها لنگ یک استخدام و شاید هم دل شکسته نگاه های تبعیض آلود به قهرمانان رشته های ورزشی متفاوت است …
قهرمان بلامنازع شیرجه ایران و کسی که در یک دهه اخیر همیشه برای ایران و آذربایجان شرقی مدال آورده است میهمان نشریه کشور بود.
صحبت های مجتبی ولی پور را می خوانیم ، مردی که هیچوقت بدون کسب مدال و سکو از مسابقاتی که شرکت کرده بیرون نیامده است :
شیرجه یکی از مواد سخت ورزش های آبی است آغاز به این رشته از کجا بود ؟
با سلام . بنده ورزش را با ژیمناستیک آغاز کردم و تنها ۹ سالم بود که با راهنمایی مربی فعلی ام به شیرجه آمدم و تابحال نیز با ایشان و در این رشته مشغول می باشم ، آقای شکول از همان ابتدا مربی بنده بوده است و همچنان نیز این راه را به هم در حال طی کردن هستیم . جالب این که دید آقای شکول و آموزش هایی که به بنده در طول یک سال داد عنوان قهرمانی سال ۱۳۸۰ ایران در رده سنی نوجوانان را برایم به ارمغان آورد و از همین جا دوست دارم از زحمات این مربی همیشگی ام تقدیر و تشکر کنم.
پس ترکیب ژیمناستیک و شیرجه می تواند قهرمان ساز شود ؟
این موضوع را نمی توان به عنوان یک فرمول بیان داشت ولی در مورد من این ترکیب اتفاق افتاد ، هر چند که به نظرم مهمترین عامل در موفقیت یک ورزشکار داشتن علاقه ، استعداد و پشتکار می باشد.
اگر برگردی و در سنین نوجوانانی قرار بگیری آیا راهت را عوض می کنی ؟
نه . من در راه ورزش قهرمانی موفق بوده ام و اگر بار دیگر برگردم همین راه را انتخاب کرده و با انگیزه بیشتری کارم را دنبال می کنم ، البته در این راه برخی عوامل از جمله مربی خوب و حمایت اهمیت زیادی دارند. من خوش شانس بودم که آقای شکول بنده را انتخاب کرد و البته خانواده ام نیز به صورت کامل من را حمایت کردند تا به این عرصه از ورزش قهرمانی برسم . من حالا خیلی از ورزشکاران را می بینم که به دلیل اهمیت داده نشدن از سوی خانواده قید شیرجه را می زنند و کار را دنبال نمی کنند.
در تیم شهرداری تبریز سال ها عنوان دار کشور بودید خبری از تیم فوق یا اسپانسر جدید نیست ؟
ببینید ورزش حرفه ای شده است و تیمداری در این شرایط مهم و کلیدی می باشد . تیم کاملاً بومی ما با عنوان شهرداری تبریز و طی تمامی فصول به عنوان قهرمانی دست یافت اما
بعد از انحلال سازمان ورزش شرایط تیمداری از بین رفت و ما با اسپانسرهای مختلف در مسابقات شرکت کردیم که وضعیت ایده آلی نداشتیم و حتی یک سال نیزعنوان دومی را بدست آوردیم که ناشی از بی توجهی به تیمداری بود !
پس شرایط تیمداری و باشگاهی نیز مطلوب نیست ، این روزها چیکار می کنید ؟
متاسفانه باید بگویم که اصلاً توجهی به سایر رشته ها نمی شود و حمایت ها صرفاً محدود به رشته های خاص می باشد ؟ به عنوان مثال یک مدال آسیایی رشته کشتی مسئولان را بیشتر
جلب می کند ! در حالی که من بارها مدال های رنگارنگ آسیایی – جهانی و بین المللی را در رشته شیرجه برای ایران و استان بدست آورده ام که مهمترین آنها کسب مدال برنز مردان آسیا بعد از ۵۶ سال می باشد اما در کمال تعجب اصلاً کسی به آن توجه نکرد.
من به عنوان یک ورزشکار بین المللی و کشوری درخواست استخدام و داشتن یک شغل را دارم ، در این راه بارها از سازمان های کشوری توصیه نامه آورده ام اما تابحال هیچ ارگانی برای این مهم و حداقل خواسته من اقدامی را صورت نداده است.
برای المپیک چه برنامه ای دارید ؟
خب حضور در المپیک یکی از آرزوهای بنده و هر ورزشکاری است اما من دو بار در انتخابی المپیک با کم لطفی و اجحاف داورها روبرو شده و حق مسلم حضور در این رویداد را از دست داده ام . شاید جالب باشد بدانید که داوری در شیرجه به صورت نمره دهی می باشد و داورها تاثیری فردی بر روی نمره ها را دارند. به هر صورت من برای المپیک آماده می شوم و تمرینات ویژه ای را با آقای شکول آغاز کرده ام ، ضمن این که بروز بیماری کرونا فرصتی مغتنم برای من بود تا کاستی ها و ضعف هایم را در راه المپیک شناسایی و ترمیم کنم.
بهترین و بدترین خاطره ات چیست ؟
بهترین خاطره ام کسب مدال بازی های ۲۰۱۶ ژاپن بود که بعد از ۵۶ سال برای ایران در رده سنی بزرگسالان مدال کسب کردم و بدترین خاطره نیز به بازی های آسیایی گوانگژو
برمی گردد که با ناداوری و کم نمره دادن تعمدی داور مالزیایی از کسب مدال آسیایی بازماندم.
و سخن پایانی ؟
از آقای نیلفروشان سرپرست تیم تشکر می کنم که همواره حامی بنده بوده اند و البته از مسئولان شهرداری می خواهم تا با درخواست استخدام بنده موافقت کنند ، من
برای ایران و تبریز مدال و افتخارهای بی سابقه ای به ارمغان آورده ام و برای آینده ام به این شغل نیاز دارم .
تابلو افتخارات مجتبی ولی پور در یک نگاه
کسب عناوین برتر کشوری در رده های سنی مختلف از سال ۱۳۸۰
قهرمانی لیگ باشگاه های ایران در ۱۰ سال گذشته
مدال برنز نوجوانان آسیا ۲۰۰۵ ( تایلند )
مدال نقره نوجوانان آسیا ۲۰۰۷ ( جاکارتا )
مدال طلای جوانان آسیا ۲۰۰۸ ( مالزی )
مدال برنز جوانان آسیا ۲۰۰۹ ( ژاپن )
مدال طلا و نقره جوانان آسیا ۲۰۱۰ (سنگاپور)
مدال طلا و نقره قهرمانی آسیا ۲۰۱۱ (جاکارتا )
مدال طلا باشگاه های جهان ۲۰۱۴ ( اطریش )
مدال طلا و نقره و برنز قهرمانی آسیا ۲۰۱۵ ( تایلند )
۳ مدال طلا و عنوان قهرمان قهرمانان بازی های کشورهای اسلامی ۲۰۱۷ ( باکو )
۱ طلا و ۱ نقره باشگاه های جهان ۲۰۱۸ ( ایتالیا )
مدال نقره بازی های قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ ( هند )
