استاندار آذربایجان‌شرقی در پیامی درگذشت استاد «علی نظمی تبریزی» شاعر پیشکسوت و نامدار ایرانی را تسلیت گفت. به گزارش تایسیزنیوز، در پیام «زین العابدین خرم» آمده است: خبر درگذشت تاسف‌بار شاعر و سخن‌سرای نامی آذربایجان، استاد علی نظمی تبریزی، مایه تأثر و تألم عمیق قلبی شد. استاندار آذربایجان شرقی درگذشت این استاد فرزانه و شاعر […]
استاندار آذربایجان‌شرقی در پیامی درگذشت استاد «علی نظمی تبریزی» شاعر پیشکسوت و نامدار ایرانی را تسلیت گفت.
به گزارش تایسیزنیوز، در پیام «زین العابدین خرم» آمده است: خبر درگذشت تاسف‌بار شاعر و سخن‌سرای نامی آذربایجان، استاد علی نظمی تبریزی، مایه تأثر و تألم عمیق قلبی شد.
استاندار آذربایجان شرقی درگذشت این استاد فرزانه و شاعر اخلاق‌مدار را به خانواده اش به ویژه فرزند برومندش، سردار حاج جمشید نظمی و جامعه ادبی و فرهنگی استان تسلیت گفته و از درگاه خداوند متعال برای روح پاک آن عزیز سفرکرده علو درجات را مسألت کرده است.
استاد نظمی در طول حیات پربار ادبی و فرهنگی خود به عنوان شاعری برجسته، آثار متعددی را به دوستداران شعر و ادب ایران‌زمین تقدیم کرد که در صفحات پرافتخار تاریخ این مرزوبوم ماندگار خواهد بود.
در پیام تسلیت “سیدمحمدحسین بلاغی” مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی نیز به این مناسبت آمده است:
خبردرگذشت استاد علی نظمی تبریزی متخلص به نظمی از شاعران و ادیبان پیشکسوت و برجسته کشورمان موجب تاسف و تاثر بسیار شد.
بدون شک غزلهای فاخر و شورانگیز زنده یاد نظمی تبریزی، جایگاهی رفیع در شعر و ادب معاصر دارد و مضامین ویژه و ذوق سرشار وی ابیاتی زیبا و ماندگار را در صحیفه‌ی ادبی ایران و آذربایجان به یادگار گذاشته است.
زنده یاد استاد نظمی جان و دل خود را به رشحات عشق زنده ساخت و در طول حیات خود گهرهای ناب عشق و معرفت را به رشته تحریر کشید و نغمه‌های پرشور و شعور این شاعر عالیقدر هرگز از یادها زدوده نخواهد شد.
وی در طول عمر پربار خود با سرودن اشعاری نغز در زمره شاعرانی بود که در غنابخشی به فرهنگ و ادب این دیار نقشی تاثیرگذار ایفا کرد.
بلاغی فقدان این شاعر گرامی و صاحب سبک را به خانواده داغدارش و خانواده بزرگ فرهنگ، هنر و ادب ایران اسلامی تسلیت گفته و از خداوند متعال علوّ درجات را برای آن مرحوم و صبر و اجر جزیل را برای بازماندگان و علاقه مندان مسألت کرده است.
علی نظمی ادیب متخلص به نظمی تبریزی (۱ مهر ۱۳۰۶ – ۲۵ آذر ۱۴۰۲ تبریز) از شاعران غزل‌سرای ایران بود.
او سرودن شعر را از ۱۶ سالگی آغاز کرد و شاگرد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی بوده است.
علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسیده که از جمله این آثار می‌توان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد.
