از بد حجابی تا بی‌حجابی؛ از تحقق عدالت تا حفظ ظاهر! شناسایی، جریمه، توقیف و برخورد قانونی؛ کلیدواژه‌هایی که هر کدام یک توسری بوده‌اند بر موهای بی روسری! از بازداشت و وزرا در دهه هشتاد و نود رسیدیم به دوربین؛ فناوری و سیستم هوشمند و دادگاه.از مبارزه با بدحجابی، رسیدیم به مقابله با بی‌حجابی! در […]
از بد حجابی تا بی‌حجابی؛ از تحقق عدالت تا حفظ ظاهر!
شناسایی، جریمه، توقیف و برخورد قانونی؛ کلیدواژه‌هایی که هر کدام یک توسری بوده‌اند بر موهای بی روسری! از بازداشت و وزرا در دهه هشتاد و نود رسیدیم به دوربین؛ فناوری و سیستم هوشمند و دادگاه.از مبارزه با بدحجابی، رسیدیم به مقابله با بی‌حجابی!
در این میان آنچه دیده نشده، همراه با تحولات مثبت و منفی جهان شمول، تغییر سبک زندگی بخشی از مردم کشور بود.
یکی از نقاط ضعف ما در چهار دهه اخیر، عدم برنامه‌ریزی برای اصالت‌بخشی و عدم فراموشی فرهنگ ذاتی ایران و ایرانیان بود. در عوض تنها به کارهای شعاری و پوسته‌ای متوصل شدیم و فقط تلاش شد تا در ظواهر به شعائر پرداخته شود.
اما بخش پررنگ ماجرا، روش‌های سلبی اتخاذ شده است که سالیان متمادی ادامه داشته و برای امروز نیست. نتیجه آن اقدامات، فضای امروز است.
موج جدید مقابله با بی‌حجابی موضوع جدیدی نیست؛ موج جدید اگر بدون حادثه طی شود، تا چندی دیگر خبری از این برخوردها هم نخواهد بود.
نتیجه این همه سخنرانی و شعار و بیانیه علیه بی‌حجابی و فراموش کردن نیازهای اصلی مردم، از جمله رفع تورم و خروج از تنش اقتصادی، آسیب به ماهیت دین و اعتبار جمهوری اسلامی بود.
همچنان بدون برنامه‌ریزی به مسیر ادامه می‌دهیم و اهمیتی به حجم نفرت ایجاد شده از حرف‌های گسترده، بی‌ربط و شاذ نمی‌دهیم.
ای کاش این حجم از بسیج نیرو و امکانات در راستای توسعه عدالت اجتماعی، اقتصادی و برخی مسائل مهم چون حذف ربای بانکی بکار گرفته میشد؛ نه برای حفظ ظواهر!
