به گزارش تایسیز نیوز ،پزشکیان خطاب به دانشجویان در مراسم روز دانشجو گفت:: من نمیخواهم وارد حواشی شوم. فقط میخواهم بگویم در این مدتی که مسئولیت داشتم، چه کارهایی انجام شد. ابتدا اجازه بدهید همانطور که من سخنان شما را تحمل کردم و گوش دادم، شما هم حرفهای من را بشنوید. میخواهید بپذیرید، میخواهید نپذیرید؛ دعوایی ندارد.
ما همیشه بحث میکردیم، اما یاد گرفته بودیم نه یکدیگر را هو کنیم و نه وسط حرف هم بپریم. دانشجو نظرش را میگوید؛ نهایتش این است که نظرش را نپذیریم. پس چرا وقتی دانشجویی صحبت میکند، او را هو میکنید؟
اصل موضوع تحمل یکدیگر است؛ اینکه یاد بگیریم با هم گفتوگو کنیم و بدون توهین حرف بزنیم. اگر این را یاد بگیریم، قطعاً به نتیجه میرسیم. من مطمئنم همه عزیزانی که پشت این تریبون آمدند، دلشان میخواهد کشور درست شود؛ فقط هرکس از زاویه دید خودش سخن میگوید.
وظیفه من این است که تا جایی که ممکن است این دیدگاههای مختلف را بشنوم و تلاش کنم آنها را- در حد توانم – به اجرا نزدیک کنم. اما باید بدانید حل این مشکلات به این سادگی نیست.
مثلاً درباره موضوع بنزین، برخی گلایه کردند که چرا مطرح نکردید و چرا افزایش قیمت میدهید. من گفتم بحث ما اجرای عدالت است. الان ما ۴ میلیارد دلار بنزین را با قیمت حدود ۶۰ هزار تومان وارد میکنیم، اما آن را ۱۵۰۰ دلار به یک عده میفروشیم اکثریت مردم که چنین بهرهای نمیبرند، اما ما مجبوریم معیشتشان را تأمین کنیم و منابعمان محدود است.
شما بفرمایید من چه باید بکنم؟ آیا همچنان ارز را صرف خرید بنزین کنم، آن را با قیمت بسیار پایین بفروشم، و بعد برای تأمین کالاهای اساسی مردم ارز نداشته باشم؟ آن وقت مردم چگونه باید زندگی کنند؟اینها مسائلی است که باید با واقعبینی دربارهشان حرف زد و راهحل پیدا کرد.
زشکیان: تغییر رفتار، کار یک دهه است/اصلاحات به تدریج شکل میگیرد
این روندی که امروز وجود دارد، برای آن هم برنامه داریم.
ببینید عزیزان، حل مسائل اجتماعی یک موضوع تغییر رفتار است؛ و طبق مستندات علمی و پژوهشهایی که در بیش از ۴۰ کشور دنیا بررسی کردهاند، اصلاحات اجتماعی و ساختاری یک فرایند بلندمدت است، نه نتیجه دستور و امر و نهی. تغییر رفتار، کار یک دهه است؛ نه یک هفته، یک ماه یا حتی یک سال.
اگر کسی نمونهای دارد، تجربهای از کشوری سراغ دارد که رفتار اجتماعی را در یک بازه کوتاه تغییر داده، اگر مدرک و شواهد دارد، بیاید ارائه کند. ما استقبال میکنیم. امّا واقعیت این است که ما همینجا که دور هم نشستهایم، هنوز حاضر نیستیم یکدیگر را تحمل کنیم؛ هنوز درست به حرف هم گوش نمیدهیم. در حالی که باید تحمل کنیم؛ ما ایرانی هستیم، مال همین خاکیم و همه دلمان برای این کشور میتپد.
تغییر رفتار و تغییر ذهینت با دستور اتفاق نمیافتد. باید اجازه بدهیم آدمها فرصت تغییر داشته باشند. اینکه شما دستور بدهید، من دستور بدهم، و انتظار داشته باشیم فردا همه اصلاح شوند، شدنی نیست.
هر تحول اجتماعی زمان خودش را دارد و باید صبر کنیم تا اصلاحات بهتدریج شکل بگیرد.
