سیزدهی که نمود آگاهی و مسئولیت پذیری اجتماعی ایرانیان شد
سیزدهی که نمود آگاهی و مسئولیت پذیری اجتماعی ایرانیان شد

🔴سیزدهی که نمود آگاهی و مسئولیت پذیری اجتماعی ایرانیان شد 🖌مهدی مستفید   🔹کاهش تجمعات انسانی مهمترین راهکار کنترل ویروس کروناست. از اولین روزهای شیوع این بیماری در ایران نیز متخصصین امر سلامت ، ضمن هشدارهایشان بر این راهکار تاکید می کردند ولی متاسفانه برخی چه از نوع منصب دار و چه بی منصب این […]

🔴سیزدهی که نمود آگاهی و مسئولیت پذیری اجتماعی ایرانیان شد
🖌مهدی مستفید

 

🔹کاهش تجمعات انسانی مهمترین راهکار کنترل ویروس کروناست. از اولین روزهای شیوع این بیماری در ایران نیز متخصصین امر سلامت ، ضمن هشدارهایشان بر این راهکار تاکید می کردند ولی متاسفانه برخی چه از نوع منصب دار و چه بی منصب این راهکار را به نوعی زیانبار می دانستند. برخی نیز چنین اظهار می کردند که بر خلاف کشورهای دیگر مردم ما چنان حس مسئولیتی ندارند که چنین محدودیتهایی را بپذیرند و برای اعمال اقتدار نیز حاکمیت در چنان شرایطی نیست که بتواند برخورد مقتدرانه انجام دهد.
🔹با این وجود در راستای نظر متخصصین سلامت، کمپین #ائوده_قالاق (#در_خانه_بمانیم ) توسط برخی فعالین اجتماعی شکل گرفت و کم کم غالب فعالین اجتماعی به آن پیوستند .اصحاب رسانه، هنرمندان، ورزشکاران، پزشکان و آحاد مختلف مردم برای آن تلاش کردند و برای آن وقت و هزینه صرف کردند.
🔹کم کم رسانه ها و مسئولین رسمی نیز که در اوائل بحران قرنطینه را غیر ممکن می دانستند با این جریان اجتماعی همسو شدند.
🔹دیروز روز ۱۳ بدر بود، روزی که ایرانیان آن را با گردهمایی های خانوادگی و دوستانه در دامن طبیعت می شناسند. ولی ۱۳ امسال نه به سان سالهای گذشته که به نماد آگاهی اجتماعی ایرانیان بدل شد. دیروز با این که حضور در طبیعت هوس انگیز می نمود قاطبه ملت ایران در خانه هایشان نشستند، جاده ها یکی از کم ترافیک ترین روزهای تاریخ این کشور را سپری کرد و طبیعت بی حضور مردم روزش را جشن گرفت. با وجود این که حاکمیت جریمه ۵۰۰ هزار تومانی را برای حضور در طبیعت پیش بینی کرده بود ولی نیازی به آن نیز احساس نمی شد. از کلانشهرها گرفته تا روستاها همه در خانه ها ماندند، به جز عده قلیلی که حضور آنها هم به چشم نمی آمد، اقلیتی که بر اساس نظریه”داروین” هرگز صفر نخواهند شد!
🔹رفتار مسئولانه دیروز ملت نتیجه آگاهی بخشی اجتماعی بود که در این مدت صورت گرفت. آگاهی اجتماعی که بخش بزرگی از بار ایجاد آن را رسانه های اجتماعی بر دوش گرفتند.
بی شک کمتر کسی چنین کنش فراگیر اجتماعی را پیش بینی می کرد ولی واقعیت این است که کنشی با این وسعت تحقق یافت، کنشی که در صورت همکاری زودهنگام حاکمیت می توانست زودتر و در موسم بازار عید تحقق یابد.
🔹درخانه ماندن در سیزده تنها یکی از نمودهای این آگاهی اجتماعی است، جوانانی که داوطلبانه برای کنترل این بحران با ضدعفونی معابر و اماکن و کمک به کنترل تردد ها به یاری حاکمیت می شتابند، گروههای که برای تامین لوازم مورد نیاز پیشگیری تلاش می کنند، خیرین که برای تامین نیاز بخش سلامت به میدان آمده اند و هسته های خیریه ای که برای حمایت از اقشار محروم در این بحران تو در تو، شکل می گیرند همه نتیجه آگاهی اجتماعی است. آگاهی که مسئولیت پذیری اجتماعی را در پی دارد.
🔹ما برای کنترل همه بحرانها و مسائل جامعه مان به آگاهی بخشی اجتماعی نیاز داریم و وظیفه دولت است که شبکه های مردمی که ایجاد کننده آن است را حمایت و پشتیبانی کند.
🔹به نظر می رسد نه بحران کرونا بلکه تبعات آن و سایر بحرانهای این کشور نیز با آگاهی بخشی اجتماعی قابل حل است که در مطلبی دیگر به آن نیز خواهم پرداخت.