(( یادداشت )) “احمد مرادپور ” — تأکید اخیر رهبر معظم انقلاب درباره ضرورت «متحد شدن» و حفظ انسجام داخلی، یادآور یکی از مهمترین تجربههای تاریخی ملت ایران است؛ تجربهای که در جریان جنگ ۱۲ روزه، با تمام دشواریها و تهدیدهایش، چهره واقعی قدرت ملی را آشکار کرد. این جنگ تنها یک رویارویی نظامی نبود؛ آزمونی بود برای سنجش اراده ملت، هوشمندی فرماندهان و توان مدیریت بحران در سختترین لحظات. اما مهمتر از همه، میدان نمایش وحدت ملی بود؛ وحدتی که دشمن را ناامید و معادلاتش را نقش بر آب کرد.
گاهی تاریخ لحظاتی را رقم میزند که فراتر از آنچه دیده میشود، در عمق جان یک ملت رسوب میکند. جنگ ۱۲ روزه یکی از همان لحظات است؛ روزهایی که ایران نه با سلاح، بلکه با قلبهایی بههم گرهخورده پیروز شد. ملت ایران در آن روزها ثابت کرد اگر دست در دست هم بگذارد، هیچ قدرتی مثل شطان بزرگ حتی با داشتن تمام زرادخانه و حمایتهای دولت های منطقه نمیتواند اراده ایرانی را بلرزاند. رهبر انقلاب با یادآوری آن روزهای پر التهاب، امروز نیز ما را به همان حقیقت ساده اما بزرگ فرا میخوانند:
متحد شویم. مثل آن ۱۲ روز.
مثل روزهایی که مادران، دعا را سپر جان رزمندگان کردند. مثل ساعتهایی که مردم، با تمام وجود پشت جبهه را گرم نگه داشتند. مثل لحظاتی که اختلافات و دیدگاه های سیاسی رنگ باخت و «ایران» بزرگتر از همه چیز شد.
اکنون نیز ملت در برابر جنگی پنهان و سخت قرار دارد؛ جنگی که توپ و تانک ندارد، اما تفرقه میکارد. و باز همان نسخه تاریخی کارساز است، همدل بمانیم، باهم بمانیم، تا هیچ قدرتی نتواند چشم طمع به این خاک قهرمان پرور بیاندازد.آنگاه بار دیگر تاریخ شهادت میدهد که وقتی ایران متحد شود، «۱۲ روز» کافی است تا همه محاسبات دشمن فرو بریزد.
تأکید رهبر معظم انقلاب بر ضرورت «اتحاد و انسجام ملی» با اشاره به تجربه جنگ ۱۲ روزه، حامل پیامی روشن برای وضعیت کنونی کشور است. بررسی این مقطع تاریخی نشان میدهد که موفقیت جمهوری اسلامی ایران در عبور از تحریم های ظالمانه و بحرانهای امنیتی و نظامی، بیش و پیش از هر چیز، ناشی از همدلی و همراهی میان مردم، نهادهای مسئول و نیروهای پرافتخار مسلح بوده است.
در جنگ 12 روزه، هنگامی که فشارهای خارجی در اوج قرار داشت و شبکهای از تهدیدها از زمین و هوا کشور را هدف گرفته بود، مردم و مسئولان یکصدا و یکدل شدند. جناحها اختلافات را کنار گذاشتند، نیروهای مسلح با همه توان در میدان حاضر شدند، رسانهها مسئولانهتر عمل کردند و مردم با روحیهای مثالزدنی، پشت جبهه را زنده نگه داشتند. نتیجه چه شد؟ همان که رهبر انقلاب بعدها به آن اشاره کردند: دشمن دید که نمیتواند این ملت را دچار هراس، تردید یا تفرقه کند؛ فهمید که ایرانِ متحد، شکستپذیر نیست.
امروز نیز کشور در شرایطی مشابه قرار دارد. فشارهای سیاسی واقتصادی، جنگهای ترکیبی رسانهای و تلاشهای آشکار و پنهان بیگانگان برای ایجاد شکاف اجتماعی، همگی نشان میدهد که چرا رهبر انقلاب بار دیگر «اتحاد» را بهعنوان رمز عبور از تهدیدها برجسته میکنند. واقعیت این است که هیچ ملت پیشرفته و هیچ دولت توانمندی بدون انسجام اجتماعی قادر به عبور از بحرانها و دستیابی به توسعه نیست.
اتحاد البته به معنای حذف تفاوتها و دیدگاههای گوناگون نیست. اختلافسلیقه طبیعی است و نقد دلسوزانه نیز لازمه پیشرفت است؛ اما آنچه ضرورت دارد، وفاق در اصول، حفظ مرزهای امنیت ملی و جلوگیری از سوءاستفاده دشمن از شکافهای داخلی است. تجربه جنگ ۱۲ روزه نشان داد زمانی که خطوط اصلی، مشترک و روشن باشد، اختلافات فرعی نمیتواند خللی در مسیر کشور ایجاد کند.در این مقطع حساس، رسانهها، نخبگان، مسئولان و مردم همگی مسئولیتی مشترک بر دوش دارند، پاسداری از وحدت ملی، تقویت امید اجتماعی و بازآفرینی همان روحیه همدلی که در جنگ ۱۲ روزه، دشمن را وادار به عقبنشینی کرد.
اکنون بیش از هر زمان دیگر باید فهمید که قدرت واقعی ایران در موشکها و تکنولوژیها خلاصه نمیشود؛ قدرت ایران در دلهای بههم پیوسته مردمش است. اگر این پیوند مستحکم بماند، هیچ فشار و هیچ تهدیدی نمیتواند ملت را از مسیر پیشرفت و کرامت بازدارد. از این رو، توجه و عمل به توصیه رهبر معظم انقلاب و پاسداری از انسجام ملی، ضرورتی اساسی برای حفظ منافع ملی و استمرار مسیر توسعه کشور بهشمار میرود.
