تبریز و قورباغه هایی که ابو عطا می خوانند. فرزاد ملازاده جالب است در بین این همه اخبار ریز و درشت که هر روز می خوانیم و می شنویم بسیاری از این اخبارتحت تاثیر گرانی ها گم می شود و بیشتر از آنکه به آنها توجه کنیم بی سر و صدا از مقابل چشمانمان رژه […]
تبریز و قورباغه هایی که ابو عطا می خوانند.
فرزاد ملازاده
جالب است در بین این همه اخبار ریز و درشت که هر روز می خوانیم و می شنویم بسیاری از این اخبارتحت تاثیر گرانی ها گم می شود و بیشتر از آنکه به آنها توجه کنیم بی سر و صدا از مقابل چشمانمان رژه می روند و رد می شوند.
جالبتر اینجاست که خیلی ها که دستی بر آتش دارند این شیوه اطلاع رسانی را از اصول عالیه می دانند و در پشت پرده هر چه می خواهند می کنند.
این مقدمه را گفتم تا به موضوعی برسم که خبر آن هم میان این همه خبر های کمر شکن گم شد و مردم به راحتی از کنار این خبر گذشتند بدون آنکه کسی توقفی کند و بگوید واقعا چرا؟
خبر از این قرار بود که مدیر موفق باشگاه مس سونگون محمد رضا کافی از سمت خود کنارگذاشته شد ودر کمال تعجب رسول خطیبی به عنوان مدیر عامل باشگاه مس سونگون یا همان لاله های نارنجی معرفی شد.اگر اغراق نکرده باشم مس سونگون تا بدینجای حیات خودجزو استثنا های ورزش ایران بوده است.
این تیم در تمام دوران حیاتش در قله های افتخار ایستاده است.اما حالا با انتخابی بسیار سوال برانگیز این سوال در ذهن ها ایجاد خواهد شد که واقعا در آذربایجان چه خبر است.کاری با سوابق طلایی رسول خطیبی در ورزش آذربایجان و ایران نداریم چرا که همه آنها در عرصه بازی و مربی گری بوده است .
آقایان مسئول آیا این دلیل می شود که رسول خطیبی چون بازیکن و مربی خوبی بوده است می تواند مدیر موفقی باشد.آیا تا به حال حتی در مورد مسائل مدیریتی و اصول آن مطالعه کرده اید.واقعا هر کسی می تواند یک تیم که مدعی اصلی قهرمانی است و جزو پرافتخار ترین تیمهای ایران و حتی دنیاست را مدیریت کند.فوتبال آذربایجان با همچنین تصمیماتی اکنون در باتلاق ژرفی گرفتار آمده است که دیگر امیدی به نجات آن نیست.
همانطور که آن روزها هم گفتیم اینکه کسی پول دارد دلیل آن نمی شود که می تواند فوتبال آذربایجان را به اوج قله موفقیت و پیروزی برساند اما گوش شنوایی نبود و ریاست هیئت فوتبال استان هم در خوابی عمیق خواب های خوشی برای این فوتبال و هوادارانش می دید. و اتفاقی که نباید بیفتد افتاد و تمام اختیار فوتبال آذربایجان به دست یک شخص افتادو حالا این است سرنوشت تمام تیمهای آذربایجان در مستطیل سبز.گسترش فولادی که نامی از او باقی نماند و ماشین سازی که با آبروریزی کامل سوار بر آسانسور از لیگ ها پایین افتاد و سرنوشت تراکتوری که فصل گذشته سوهان اعصاب هوادارانش شد.
حال باز هم مسئولان مربوطه ما در خواب ناز قرار دارند آقای مسئول رسول خطیبی در اکثر مواردی که سرمربی تیمش بوده بخاطر اختلاف با مدیریت از تیم کنار رفته است چطور می تواند یک باشگاه به این عریض و طویلی را مدیریت کند واقعا با خودتان چه فکری کردید که چنین تصمیم جالبی گرفتید.جا دارد به حال فوتبال آذربایجان خون گریست که چنین بی تدبیرانه بازیچه عده ای به اصطلاح مسئول شده است .
این را بدانیم که روزی تاریخ در مورد این اتفاقات قضاوت خواهد کرد و آنجاست که نامهایی که چنین سرنوشت هایی را برای فوتبال آذربایجان رقم می زنند به نیکی یاد نخواهند شد و تاریخ بهترین قاضی برای آنها خواهد بود.مدیریت در فوتبال بحثی است که نیاز به مدیرانی دارد که تحصیلات عالیه در بحث مدیریت را گذرانده باشند و در زبان عامه گرگ باران دیده باشند .لطفا با فوتبال آذربایجان چنین نکنید این فوتبال تنها امید خیلی از مردم آذربایجان است .