رویاپردازی پرسپولیسی از جو ورزشگاه یادگار امام تبریز
رویاپردازی پرسپولیسی از جو ورزشگاه یادگار امام تبریز
دیشب پرسپولیسی ها با یک بازیکن بیشتر و تمام کمک های غیبی نتوانستند از پس تراکتور برآیند و در تبریز با جام حذفی که کلی برایش حساب باز کرده بودند خداحافظی کردند.

(یادداشت _ فرزاد ملازاده)دیشب پرسپولیسی ها با یک بازیکن بیشتر و تمام کمک های غیبی نتوانستند از پس تراکتور برآیند و در تبریز با جام حذفی که کلی برایش حساب باز کرده بودند خداحافظی کردند.

بعد از ماجراهایی که هواداران و برخی بازیکنان و مسئولان پرسپولیسی بر علیه هواداران تراکتور و بازیکنان این تیم در تهران رقم زده بودند.پرسپولیسی ها منتظر بودند که در تبریز با ایجاد حاشیه و کشیدن بازی به مسائل غیر ورزشی با ناآرام کردن سکوها به خواسته خود برسند.اما یکبار دیگر این هواداران فهیم تراکتور بودند که با آگاهی کامل از تصمیم شوم باشگاه تهرانی با آرامش و نظم خاص سکوها را مدیریت کردند و دست پرسپولیسی ها را در پوست گردو گذاشتند.

حالا که پرسپولیسی ها هم بازی را باخته اند و هم به هدف زشت خود برای ایجاد جو روانی در روی سکوهای تبریز نرسیده اند تصمیم گرفته اند با استفاده از نفوذ رسانه ای خود اقدام به مظلوم نمایی نمایند. شیوه ای که سالهاست از طرف آنها بعد از باخت به تیم‌های شهرستانی اتفاق می افتد در بخشی از بیانیه باشگاه پرسپولیس آمده است:

باشگاه پرسپولیس با نهایت تأسف، فحاشی‌های سازمان‌یافته و تند و ناموسی علیه خانواده بازیکنان خود از جمله امید عالیشاه و حسین کنعانی‌زادگان و هم‌چنین چهره‌های ملی چون افشین پیروانی و کریم باقری را به شدیدترین شکل ممکن محکوم می‌کند.

توهین به خانواده‌ها، در هر زبان و با هر لهجه‌ای، سقوط اخلاقی است و لکه‌ای تاریک بر پیشانی فوتبال. ادامه این مسیر خطرناک، فوتبال را از یک میدان رقابت به صحنه نفرت تبدیل می‌کند؛ جایی که نه برد معنا دارد و نه باخت، و تنها بازنده‌اش ایران عزیز ما است.

حال باید به این دوستان که چنین بیانیه های مظلوم نمایانه را به رشته تحریر در می آورند باید نوشت دوست عزیز اگر فحاشی در استادیوم مد نظر شما باشد تنها فیلم های بازی های تراکتور را در ورزشگاه آزادی گویای تمام زوایای زشت رفتارهای تماشاگران پرسپولیس نسبت به هواداران و بازیکنان تراکتور است.حال از چه فحاشی شما سخن می گویید بر همه ما مشخص نیست.

حال که تمام امیدهایتان بعد از باخت به تراکتور نامید شده فوتبال را از میدان رقابت به صحنه نفرت پراکنی تشبیه می کنید.براداران پایتخت نشین فوتبال در تبریز نه تنها صحنه نفرت پراکنی نبود بلکه تمام صحنه هایش محل عشق و دوستی و مودت بود همانطور که هواداران تراکتور با بسیاری از هواداران باشگاه‌های دیگر پیوند برادر خواندگی دارند و این موضوع حرف دیروز و امروز نیست.

پس لازم است که به شیوه ای با این باخت دردناک کنار بیایید و خودتان را برای اینکه تطهیر کنید دست به دامن رویا پردازی نکنید.

آذربایجان و تبریز همیشه مهد غیرت و مردانگی بوده و در مقابل کسانی که حرف زور زده اند کوتاه نیامده است و برای احقاق حقش تا آخرین لحظه تلاش کرده است.