شنیدنی هایی از زبان تنها بانوی سرپرست تیم های رباتیک در ایران و جهان
شنیدنی هایی از زبان تنها بانوی سرپرست تیم های رباتیک در ایران و جهان

رویای ساخت «مدرسه مهارت» را در سر می پروراند و برای تحقق آرزویش با تمام توان می کوشد اما این را هم می داند که دستیابی به آرزویش بدون همراهی مسئولین مقدور نیست…آرزوهایش از همان کودکی با هم سن و سالهایش فرق داشت، با این وجود با توکل به خدا، همراهی خانواده و کوشش خودش […]

رویای ساخت «مدرسه مهارت» را در سر می پروراند و برای تحقق آرزویش با تمام توان می کوشد اما این را هم می داند که دستیابی به آرزویش بدون همراهی مسئولین مقدور نیست…آرزوهایش از همان کودکی با هم سن و سالهایش فرق داشت، با این وجود با توکل به خدا، همراهی خانواده و کوشش خودش به هر آنچه در ذهن داشته رسیده است، این بار نیز مصمم تر از همیشه برای رسیدن به آرزویش تلاش می کند و مطمئن است روزی مدرسه ی رویاهایش را خواهد ساخت.سیده سویلا سجودی، دکترای رشته معماری کامپیوتر دارد و هم اینک به عنوان تنها بانوی سرپرست تیم های رباتیک در ایران و جهان (ربات پرنده و امدادگر) مشغول فعالیت است.کوچک ترین استاد دانشگاه کشورسجودی با ۳۲ سال سن و ۱۲ سال سابقه تدریس به لحاظ سنی کوچک ترین استاد دانشگاه کشور بوده و در حال حاضر مدیر گروه دانشکده مهارت و کارآفرینی سما تبریز می باشد. او علاوه بر آن از سال ۸۶ نیز مدیریت «موسسه رشد و خلاقیت دکتر سجودی» را بر عهده دارد. سجودی نخبه علمی در زمینه هوش مصنوعی و رباتیک بوده و از سال ۸۸ سرپرستی تیم های دانش آموزی و از سال ۹۲ نیز سرپرستی تیم های دانشجویی رباتیک کشور را عهده دار می باشد و همه ساله به عنوان سرپرست در مسابقات ملی و بین المللی حضور داشته و در کنار اعضای تیم اش مقام های چشمگیری کسب کرده است.درخشش دانش آموزان آذربایجان شرقی در مسابقات لکوکاپهجدهمین جشنواره ملی لکوکاپ ایران نیز آخرین مسابقه ایست که او به عنوان سرپرست تیم دانش آموزی آذربایجان شرقی حضور داشته است. این رویداد بزرگ اسفند ماه سال گذشته با حضور پنج هزار دانش آموز (به دلیل شیوع ویروس کرونا و لزوم حفظ سلامت دانش آموزان) به صورت مجازی و غیرمتمرکز در کشور برگزار شد که نمایندگان استان آذربایجان شرقی در قالب ۲۶ تیم (رده سنی ۵ تا ۱۸ سال) در این دوره از مسابقات شرکت کردند و به ۱۶ مقام ارزشمند دست یافتند.با اشتیاق خاصی از موفقیت شاگردانش حرف می زند، همه ی آنها را «فرزندانم» خطاب می کند و به وجودشان بر خود می بالد و می گوید: ما دانش آموزان مبتکر و با استعدادی بسیاری در کشورداریم، بنده به شخصه این موضوع را از نزدیک لمس کرده ام، نمونه اش همین دانشمندان کوچکی هستند که در این موسسه آموزش می بینند، دانش آموزان بااستعدادی که با کمی راهنمایی و آموزش در سطح ملی و بین المللی می درخشند.بزرگترین آرزوی سجودی ساخت «مدرسه مهارت» بوده و بر این باور است؛ به دلیل دانش محور بودن مدارس فعلی، آموزش های ارائه شده در آنها کمترین تاثیر را در آینده شغلی و حتی زندگی دانش آموزان دارد. در این مدارس امکان شکوفایی استعداد دانش آموزان وجود ندارد، حال آنکه اولویت نخست مدارس مهارت محور؛ آموزش مهارت های زندگی، اجتماعی و تخصصی به دانش آموزان است که به راحتی استعداد آنها کشف و راه های موفقیت را طی می کنند.«مدارس مهارت محور»؛ ضرورت امروز کشورسجودی معتقد است؛ ایجاد «مدارس مهارت محور» ضرورت امروز کشور می باشد، چرا که زندگی آپارتمانی امکان آموزش مهارت های زندگی به فرزندان را از والدین گرفته و در مدارس نیز فضای مناسبی برای ارائه این آموزش ها وجود ندارد.این بانوی نخبه می گوید: دوست دارم مدرسه ای با فضای سبز زیبا و کارگاه های متعدد تاسیس کنم تا دانش آموزان در فضایی شاد، تمامی مراحل پخت و پز نان، سفالگری، نجاری، بنایی و غیره را از نزدیک در محیط مشاهده و تمامی علوم تخصصی را در کارگاه های عملی یاد بگیرند.اینها را که می گوید؛ برق شادی در چشمانش می درخشد، از تصور اینکه روزی رویایش رنگ واقعیت به خود گیرد ذوق زده می شود و ادامه می دهد: تجربه لازم و نیروی متخصص کافی برای ایجاد چنین فضایی را در اختیار دارم. فقط کافی است مسئولین اندکی حمایتم کنند و چنین مکانی را در اختیارم قرار دهند، قول می دهم به سرعت و در کمتر از یکسال این مدرسه را ایجاد کرده و دانش آموزانی را که در رسیدن به اهداف خود سرگردان مانده اند را سریعا جذب کنم.از شعار تا عمل؛ ایرانی آباد با دانش آموزانی خلاقاو ادامه می دهد: همه ی مسئولین همواره تاکید دارند که دانش آموزان آینده سازان و محور علمی توسعه کشورند و باید آنها را برای ساختن ایرانی آباد و سربلند آماده سازیم. حال آنکه داشتن جوانان خلاق و موفق بدون ارائه آموزش های مناسب و کاربردی به دانش آموزان میسر نیست.این بانوی نخبه می گوید: شاگردانم با آموزش ها و مهارت هایی که در این موسسه دریافت کرده اند این موضوع را به اثبات رسانده اند و درخشش شان در مسابقات ملی و بین المللی موید این موضوع است.آنچنان که سجودی می گوید؛ نزدیک ۲۰ رشته تخصصی به صورت کارگاهی و کاملا عملی زیر نظر اساتید متخصص و حرفه ای در «موسسه رشد و خلاقیت دکتر سجودی» آموزش داده می شود و تاکنون بیش از ۱۵۰۰ دانش آموز از آموزش های این موسسه بهره مند شده اند. به اینجای حرف هایش که می رسد از من می خواهد تا با چند نفر از شاگردانش هم کلام شوم تا به حقیقت سخنانش پی ببرم.برنده مسابقات جهانی برای طرح «متر دیجیتال»امیرعلی نقشه گران؛ یکی از دانشمندان کوچک «موسسه رشد و خلاقیت دکتر سجودی» است که ۹ سال دارد و به گفته خودش از چهار سالگی با این مجموعه در ارتباط است.از او در مورد مقام هایی که در مسابقات کسب کرده می پرسم و او با شور و شوق خاصی می گوید: در هجدهمین دوره مسابقات لکوکاپ در رشته های آی کیو، مزرعه فکر، سازه خلاق و ربات فوتبالیست حضور داشتم.امیرعلی در این دوره از مسابقات «متر دیجیتال» خود را در رشته سازه های خلاق شرکت داده بود. او در این باره می گوید: صفر تا صد این متر را خودم با راهنمایی های استادم طراحی و ساخته ام. او با لحن کودکانه ای ادامه می دهد: این متر حافظه دار و بسیار دقیق بوده و به کوچکترین لرزش دست حساس است. حتی قادر به اندازه گیری سطح خمیده و ناهموار می باشد.طرح «متر دیجیتال» این دانش آموز نخبه در مسابقات جهانی دانشگاه تکنیکال ترکیه در رشته ایده و ابتکارات رتبه دوم و در مسابقات ملی لکوکاپ مقام برتر را کسب کرده است.ما از مسئولین انتظار حمایت داریممهدی زارع زاده نیز یکی دیگر از دانش آموزان نخبه این موسسه است که در مقطع دوم متوسطه (رشته تجربی) تحصیل می کند. مشتاقانه پای صحبت هایش می نشینم.سخنانش را با تقدیر و تشکر از خانم معلمش شروع می کند و از اینکه با این موسسه آشنا شده، خیلی خوشحال است.مهدی بیشتر در زمینه تشریح جانوری فعالیت می کند و اخیرا نیز در همین رشته در مسابقات ملی لکوکاپ شرکت و موفق به کسب رتبه برتر شده است. او با انتقاد از عدم حمایت مسئولین می گوید: هزینه ی شرکت در مسابقات جهانی سنگین است و متاسفانه همه ی دانش آموزان نخبه توان شرکت در این مسابقات را ندارند بنابراین ما از همه ی مسئولین انتظار حمایت های مادی و معنوی داریم.این دانش آموز نخبه با گلایه از آموزش و پرورش ادامه می دهد: یک لوح تقدیر ساده تاثیر زیادی در روحیه دانش آموزان نخبه دارد اما آموزش و پرورش حتی آن را هم از ما دریغ می کند. درخشش در مسابقات ملی در اولین حضوریکی دیگر از نخبگانی که با او به گفت و گو نشستم، «محمد عبدلی حیدری» است که پانزده سال دارد و دانش آموز پایه نهم می باشد. محمد در اولین حضورش در مسابقات لکوکاپ در رشته لکوپد (طرح دستگاه کویل تسلا) شرکت و مقام دوم را در این رویداد مهم ملی از آن خود کرده است.«دستگاه کویل تسلا» که نتیجه ماه ها تلاش این دانش آموز نخبه است، به نحوی عمل می کند که وقتی لامپ در نزدیکی این دستگاه قرار می گیرد، بدون اتصال به سیم و منبع انرژی روشن می شود. او در این باره می گوید: از نظر علمی به این پدیده القای الکترومغناطیسی گفته می شود و به چهار قانون گاوس وابسته است. این دانش آموز خلاق می گوید: کویل تسلا برای نخستین بار توسط نیکولا تسلا مطرح شد. این دانشمند ایده طراحی ماشین های پرنده با بهره گیری از این تکنولوژی را نیز داشت.او ادامه می دهد: به طور کلی کویل تسلا جزو تکنولوژی های جدید و پر کاربرد دنیا محسوب می شود، اما متاسفانه در کشور ما زیاد مورد توجه قرار نگرفته است.محمد اخیرا نیز به حل مکعب روبیک روی آورده و آخرین رکوردش نزدیک یک دقیقه است و دوست دارد روزی رکورد دنیا را که زیر سه ثانیه می باشد، بشکند.او در این ارتباط نیز می گوید: روبیک جزو ورزش های ذهنی به حساب می آید که مسابقات جهانی آن هر ۲ سال یکبار برگزار می شود اما در ایران حمایت چندانی از روبیک نمی شود و در خود تبریز نیز فضایی برای فعالیت در این زمینه وجود ندارد.طراحی کفش مولد انرژی عطاءالله عطایی هم که ۱۲ سال دارد، مدت زمان زیادی است که تحت آموزش های این موسسه قرار گرفته و موفقیت بسیاری نیز در این عرصه کسب کرده است.او در این رابطه می گوید: در این دوره از مسابقات لکوکاپ در رشته مزرعه فکر مقام چهارم کشوری و سال گذشته نیز مقام دوم را کسب کرده ام.عطاء در اکثر دوره های این مجموعه از جمله برنامه نویسی کامپیوتر، الکترونیک، رباتیک، سازه های ماکارونی، شیمی و پروژهای کاربردی شرکت داشته وعلاقه ی خاصی به یادگیری دارد. دانشمند کوچک ما، همچنین موفق به طراحی و ساخت کفش مولد انرژی شده است که یکی از لنگه های آن گرم کننده و لنگه ی دیگر قابلیت خنک کنندگی دارد.او درباره ی طرح خود می گوید: این کفش برای راحتی افرادی چون ورزشکاران، کارمندان و سربازان که دائما کفش به پا دارند، طراحی شده است. این کفش دارای آرمیچر بوده و به گونه ای طراحی شده که وقتی شما کفش را به پا می کنید خود به خود هوا در داخل آن به گردش می افتاد و مانع عرق کردن پا می شود و در نهایت از ابتلا به برخی بیماری های پوستی پیشگیری می کند. این دانش آموز نخبه ادامه می دهد: لنگه ی دیگر کفش به نحو دیگری عمل می کند و وقتی هوا داخل کفش به جریان می افتد دمای داخل کفش را معتدل می کند. این کفش بیشتر برای استفاده ی کوهنوردان مناسب است و از یخ زدگی پای آنها جلوگیری می کند.هم صحبتی با این دانشمندان کوچک به قدری لذت بخش است که گذر زمان را متوجه نمی شوم، هوا تاریک شده و باید موسسه را ترک کنم. از آنها که جدا می شوم یاد حرف مدیر موسسه می افتم؛ «سرزمین زیبایم دانش آموزان با استعداد بسیاری دارد، فقط کافی است مسئولین کمی بیشتر حمایت کنند تا با تکیه به این دانش آموزان خلاق و مبتکر، ایرانی آبادتر و سربلندتر داشته باشیم.»