فاطمه زهرا(س)الگوی دانش،عزت،تربیت،عفاف مجاهدت اجتماعی است
فاطمه زهرا(س)الگوی دانش،عزت،تربیت،عفاف مجاهدت اجتماعی است
همیشه و همه جای وقتی بانوان این سرزمین فرصتی پیدا کرده اند باعث افتخار و سربلندی برای ایران عزیزمان گردیده اند.از همین رو به مناسبت میلاد بانوی دوعالم حضرت فاطمه سلام الله علیها و روز زن پای صحبت یکی از مفاخر علمی ایران دکتر سیده سویلا سجودی بانوی پیشرو فناوری‌های نوین، رباتیک و آموزش مهارت‌محور نشستیم.

به عنوان یک بانوی موفق، خودتان را معرفی کنید؟

من دکتر سیده سویلا سجودی هستم؛فرزند ایران، بانویی که تلاش کرده میان نقش‌های علمی و تحقیقاتی ، مدیریت، همسری و مادری تعادل برقرار کند.دانش‌آموخته رشته معماری سیستم‌های کامپیوتری در مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد و دوره دکتری همین رشته را در حال اتمام می باشم.

سال‌هاست که مدرس دانشگاه هستم و افتخار داشته‌ام اولین مجتمع آموزشی مهارت‌محوری و دانش‌بنیان کشور و اولین مدارس مبتنی بر IT و مهارت محوری را در شمال‌غرب کشور را تاسیس نمایم.

 

*خانم سجودی از دستاوردها و افتخارات علمی خود بفرمایید؟

به صورت مختصر و مفید باید بگویم:

در حوزه رباتیک و هوش مصنوعی:

• سرپرستی بیش از 300 تیم ملی و جهانی

• کسب بیش از ۷۰۰ مقام ملی و بین‌المللی در کشورهای مختلف

• معرفی در رسانه‌های ملی به‌عنوان بانوی نخبه علمی و استاد برتر

• کم سن و سال ترین استاد دانشگاه در حوزه کامپیوتر و رباتیک کشور

• درکنار فعالیت‌های علمی، داور مسابقات رباتیک ایران و جهان و عضو شورای پژوهش و نخبگان دانشگاه آزاد هستم.

این‌ها برای من فقط افتخار نیستند؛اعتماد به توانایی جوان ایرانی‌اند.

 

*به عنوان یک نخبه علمی چرا وارد مسیر مدرسه‌سازی و کار با دانش‌آموزان شدید؟

 

من همیشه گفته‌ام:کودکان، خودِ آینده‌اند؛ نه فقط آینده‌ساز.مدرسه صرفاً مکانی برای درس نیست،کارخانه ساخت خلاقیت و تفکر آینده‌محور است.هدف من این است که دانش‌آموز ایرانی:فقط مصرف‌کننده فناوری نباشد بلکه سازنده تکنولوژی شوند.مسیر من تربیت نسل نوآور است؛ این رسالت زندگی‌ام است نه شغلم.

*خانم دکتر تا به حال به این نکته فکر کرده اید نقطه اوج رؤیاها‌تان کجاست؟

 

تعالی برای من پرورش نسل آینده ایران است؛ نسلی که یاد بگیرد خلق کند، بسازد، نوآوری کند و کارآفرین باشد.تعالی من زمانی⁶ است که شاگردانم از من موفق‌تر و اثرگذارتر شوند.

 

*خانم سجودی مناسبت میلاد بانوی دوعالم در پیش است معنویت و حضرت فاطمه (سلام الله علیها )چه نقشی در موفقیت شما داشته است؟

 

من سیده هستم و در یک خانواده مذهبی بزرگ شده‌ام.باور دارم که هر قدمم در این مسیر،به برکت اهل‌بیت (ع) به‌ویژه حضرت فاطمه زهرا (س) بوده است.بدون شک تمام توفیقات من، به برکت نگاه اهل‌بیت (ع) است.

حضرت فاطمه زهرا (س) برای من:الگوی دانش، عزت، تربیت، عفاف و مجاهدت اجتماعی است.وقتی از خستگی و سختی مسیر می‌گویم، یاد می‌گیرم:زن بودن محدودیت نیست؛ رسالت است.

*به عنوان یک بانوی نمونه و مدیر به نظرتون حضرت زهرا (س) چه جایگاهی نزد بانوان ایرانی دارند؟

او بانوی اول جهان اسلام است و برای زنان ایرانی:

الهام‌بخش شخصیت چندبعدی، نماد مسئولیت‌پذیری اجتماعی، سمبل تربیت نیروی انسانی مؤمن و اثرگذار

اگر جامعه ما به فرهنگ فاطمی نزدیک‌تر شود،بی‌تردید پیشرفت علمی و اخلاقی در کنار هم رشد خواهد کرد.علت اینکه اکنون در جامعه برخی انحرافات اخلاقی دیده می شود این است که اخلاق فاطمی را یا اجرا نکرده ایم یا بصورت درست به کار نبسته ایم.

 

*در اسلام و دین جایگاه خانواده بسیار والا تعریف شده است از همین رو نقش خانواده در زندگی شما چه تاثیری داشته است؟

هیچ‌کس تنها قهرمان نمی‌شود.پدر و مادرم با ایمان و ایثارشان و همسرم با همراهی هایشان بزرگ‌ترین پشتیبانان من بوده‌اند.این مسیر اگر ریشه در خانواده نداشت،به این ثمرات نمی‌رسید.

 

*خانم دکتر توصیه‌ ای به جوانانی که می‌خواهند مسیر شما را ادامه دهند؟

از سختی‌ها نترسید؛ از صفر شروع کنید، باور کنید که هر ایده‌ای ارزش دنبال‌کردن دارد،مطالعه، پشتکار و تمرین عملی را فراموش نکنید، از شکست‌ها پل موفقیت بسازیدو مهم‌تر از همه بدانید ایرانی‌بودن افتخار است نه مانع با تمسک جستن به ائمه اطهار بخصوص بانوی دوعالم حضرت فاطمه خواهید توانست پل های پیروزی را یک به یک فتح کنید و به قله های موفقیت برسید.

* اگر نکته پایانی دارید…

من همیشه گفته‌ام موفقیت یک نفر، زمانی ارزشمند است که دست دیگران را هم بگیرد.

امیدوارم دختران و پسران این سرزمین باور کنند که:آینده ایران از همین امروز در دست خودشان ساخته می‌شود. من در کنار این نسل می‌مانم تا مسیر نوآوری و افتخار ادامه یابد.

سخن پایانی دکتر سجودی من آمده‌ام تا سهم خودم را در ساختن فردای ایران ادا کنم و همیشه می‌گویم:باید آینده را ساخت، نه فقط انتظارش را کشید

گفتگو از فرزانه حاجی کاظمی گوگانی