طراحی، ساخت و دستیابی به تکنولوژی سامانه هوشمند هدایت پذیر خودران(AGV) در نتیجه همکاری صنعت و دانشگاه در گروه صنعتی تراکتورسازی محقق و ۵۰ تا ۸۰ هزار دلار در هر دستگاه صرفه جویی ارزی شد. به گزارش تایسیزنیوز، معاون فنی و توسعه گروه تراکتورسازی ایران با تشریح مزیت های کلان این سامانه و کاربردهای آن، […]
طراحی، ساخت و دستیابی به تکنولوژی سامانه هوشمند هدایت پذیر خودران(AGV) در نتیجه همکاری صنعت و دانشگاه در گروه صنعتی تراکتورسازی محقق و ۵۰ تا ۸۰ هزار دلار در هر دستگاه صرفه جویی ارزی شد.
به گزارش تایسیزنیوز، معاون فنی و توسعه گروه تراکتورسازی ایران با تشریح مزیت های کلان این سامانه و کاربردهای آن، اظهار کرد: کاهش هزینه ها، افزایش کیفیت، حذف گلوگاه های توقفی در خطوط تولید، آمارگیری و گزارش دهی آنلاین و مهیا شدن زمینه افزایش تولید و چند مورد دیگر از مهمترین مزیت های استفاده از این سامانه در واحدهای صنعتی است که در همه صنایع کاربرد و کارایی دارد و منحصر به صنعت خودرو یا صنایعی مانند تراکتورسازی نیست.
امیر جدیری فیضی با تاکید بر اینکه تراکتورسازی با پیش قدم شدن در این زمینه و سرمایه گذاری برای طراحی و تولید این نوع سامانه در کشور نه تنها بروزرسانی و تکنولوژیک کردن خطوط تولیدی خود را ممکن ساخت بلکه در اصل زمینه را برای خودکفایی کشور در تولید سامانه هوشمند نقلیه خودران هدایت پذیر یا به اختصار AGV را فراهم آورد.
وی با اشاره به اینکه تراکتورسازی برای طراحی ۲ نمونه از این سیستم بیش از ۶۲ میلیارد ریال اعتبار اختصاص و در اختیار دانشگاه آزاد قرار داد، گفت: با در نظر گرفتن مسائلی همچون گذشتن از سد تحریم ها و هزینه های دستیابی به دانش و تکنولوژی، صرفا برای خرید دستگاه خارجی بین ۵۰ تا ۸۰ هزار دلار ارز نیاز بود.
جدیری اضافه کرد: در کنار تمامی مزیت ها نباید از موضوعی به نام بومی سازی و استفاده از توان و ظرفیت های داخلی به راحتی گذشت چرا که دیگر برای تولیدکنندگان در اقصی نقاط کشور دغدغه خرابی و خوابیدن خطوط تولید به واسطه تامین قطعه مورد نیاز از سازنده خارجی و مهمتر از همه تنگناهای مباحث ارزی و تحریم ها از بین رفت.
این فعال حوزه صنعت افزود: برآیند جلسات متعددی، همفکری و همکاری که بین کارشناسان گروه تراکتورسازان و دانشگاه آزاد به منظور بررسی طرح های چرخ های مورد استفاده، بررسی شاسی، پانل مدیریتی دستگاه، چگونگی وارد کردن داده ها به سیستم کنترلی، سیستم های کنترلی و ناوبری صورت گرفت زمینه را برای طراحی و ساخت محصولی فراهم کرد که باعث قطع وابستگی به بیگانگان و رسیدن به خودکفایی برای کشور شد.
جدیری از طی مراحل تست و آزمایش سیستم رباتیک طراحی شده توسط دانشگاه آزاد در تراکتورسازی اعلام رضایت و تاکید کرد: این سامانه مراحل آزمایشی و حتی چرخش ۳۶۰ درجه و جابجایی تراکتور سنگین تولیدی در تراکتورسازی را با ۶.۵ تن وزن با نمرات قابل قبلی طی کرده است و امیدواریم با استفاده از این سامانه داخلی، گام های توسعه ای در صنعت کشور را با مشارکت بخش صنعت و دانشگاه برداریم.
مدیرتکنولوژی تولید و مونتاژ گروه تراکتورسازی ایران نیز که در واقع مسئولیت اجرای این پروژه رابر عهده داشت از پیشینه شرکت های دارای تکنولوژی این نوع سیستم گفت و افزود: ۲۳۹ شرکت تولید کنندهٔ سامانه های AGV ( هوشمند هدایت پذیر خود ران ) در دنیا وجود دارد که آمریکا و چین صدر نشین این تولیدکنندگان به شمار می روند.
امیر مختاری با تشریح وضعیت خطوط تولیدی تراکتورسازی و سیستم آن که مربوط به بدو تاسیس این مجموعه و اواخر دهه ۷۰ است، از معایب استفاده از گاری ها در خط مونتاژ، به عدم امکان کنترل سرعت خط، عدم امکان افزایش تولید، عدم امکان رعایت اصول ایمنی، ایرادهای ارگونومیکی ایستگاه های کاری، عدم امکان انتقال قطعات به طرف دیگر خط با توجه به اختلاف ارتفاع سطح در سیستم گاری و کانوایر ( نوار نقاله ) زمینی، غیر مکانیزه بودن ثبت و ردیابی سوابق مونتاژی و عدم انعطاف پذیری خط مونتاژ اشاره کرد.
وی ادامه داد: انعطاف پذیری خط به منظور انجام هر گونه تغییرات، قابلیت عملیات اضافی و سفارشی کردن محصول، امکان مونتاژ همزمان چند محصول متفاوت در یک خط، رفع نقص موضعی بدون نیاز به توقف خط، عدم نیاز به کارهای زیربنایی در سالن ها و خطوط مورد نیاز، سهولت در تغییر وظیفه و موقعیت کاری agv، دسترسی به حجم وسیعی از اطلاعات مدیریت- کنترل- بازدید و ردیابی تولیدات در هر زمینه، امکان بکارگیری در عملیات و تغذیه خط، کاهش حرکات اضافی اپراتور مونتاژ، امکان ارتقا ایمنی در عملکرد و مدیریت فضای کاری از جمله مزایایی این سامانه است.
وی گفت: ناوبری یا مکان یابی سیستم های agv با یکی از روش های نوار معناطیسی، نوار رنگی، کاشت مغناطیس، سیستم های مبتنی بر wifi، سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی و هیبرید، سیستم های ناوبری اینرسی یا زیروسکوپ و سیستم های ناوبری مکان یابی رادیویی شبیه لوران انجام می شود و درجات آزادی حرکت agv نیز در مسیر مستقیم به جلو، به عقب و حرکت در صفحه با چرخش ۳۶۰ درجه امکان پذیر است و نحوه کنترل نیز به صورت تفاضل سرعت با چرخ محرک فرمان پذیر یا کنترل ترکیبی چرخ ها صورت می گیرد.
مختاری با اشاره به اینکه داخلی سازی agv در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص توسعه فعالیت های دانش بنیان صورت گرفته است، اضافه کرد: این کار نو علاوه بر مزیت های فنی از بسیاری جهات از جمله جلوگیری از خروج ارز، دسترسی آسان به قطعات یدکی، خدمات پس از فروش و گارانتی، تضمین امنیت اطلاعاتی مراکز استفاده کننده، استقرار سرور و تمامی ملزومات در داخل شرکت و به صفر رساندن اختلال در سرورها به دلیل قطع اینترنت بین المللی نیز مفید واقع خواهد بود.
وی گفت: در پروژه نهایی برای یکی از خطوط مونتاژ تراکتورسازی که گاری های سنتی مورد استفاده قرار می گیرد به ۳۴ دستگاه از این سامانه نیاز داریم که سفارش طراحی و ساخت ۲ دستگاه آن با دانشگاه آزاد صورت گرفته است و با طی مراحل آزمایشی، تست عملیاتی و عملی در تراکتورسازی و دستیابی به نتیجه نهایی تولید ۳۲ دستگاه دیگر در برنامه تولید است.
براساس تفاهم نامه ای که در کمتر از یکسال قبل بین تراکتورسازی و دانشگاه آزاد امضا شده بود، محققان دانشگاه آزاد دانش طراحی سیستم هوشمند هدایت پذیر خودران یا همان( AGV) مورد نیاز خطوط تراکتورسازی را با بهره مندی از صاحب نظران این حوزه به دست آوردند و زمینه استفاده از این خط در سوله های تولید این مجموعه را فراهم کردند.
نخستین agv در دهه ۱۹۵۰ به بازار عرصه شده است که در آن زمان به سادگی یک کامیون یدک کش بوده که یک سیم را در کف دنبال می کرد اما اکنون این فن آوری پیچیده تر شده و نقش مهمی را در کارخانه ها و انبارها ایفا و بار را با خیال آسوده به مقصد واقعی خود منتقل می کند.
دستگاه های agv در واقع به سیستم های حمل مواد یا جابجایی بار با هدایت شوندگی مستقل بدون نیاز به راننده یا اپراتور اطلاق می شود که از طریق نشانگر سیمی با نوار و سیستم بینایی سنجی با لیزر هدایت می شوند و تقریبا در تمام صنایع مانند مواد غذایی، پارچه، دارو، قطعات، ماشین آلات راهسازی و کشاورزی و خودرو سازی کاربرد دارد که انواع مدل های آن در بازار موجود است و می تواند برای جابجایی محصولات در خطوط مونتاژ، حمل و نقل کالاها در سراسر کارخانه یا انبار، تحویل بار و محموله مورد استفاده قرار گیرد.
گروه صنعتی تراکتورسازی ایران به عنوان بزرگترین تولید کننده ادوات کشاورزی با هفت شرکت اقماری در تبریز، ۲ شرکت در سنندج و ارومیه فعال بوده و با حدود پنج دهه سابقه در زمینه تولید تراکتور، در عرصه تولید ۷۱ نوع انواع موتور در بخش های کشاورزی، صنعتی و خودرو فعالیت دارد.
