بلاتکلیفی ۱۴ ساله کارخانه ماشین‌سازی تبریز / دوختن چشم طمع به اراضی بکر کارخانه ماشین‌سازی تبریز/ نامه وزیر صنعت، معدن و تجارت مبنی بر واگذاری ماشین‌سازی تبریز به ایدرو
بلاتکلیفی ۱۴ ساله کارخانه ماشین‌سازی تبریز / دوختن چشم طمع به اراضی بکر کارخانه ماشین‌سازی تبریز/ نامه وزیر صنعت، معدن و تجارت مبنی بر واگذاری ماشین‌سازی تبریز به ایدرو

دبیراجرایی خانه کارگر آذربایجان‌شرقی با درخواست برای رفع بلاتکلیفی بیش از ۱۴ ساله کارخانه ماشین‌سازی تبریز، گفت: متاسفانه سال‌ها از برنامه واگذاری این کارخانه که یکی از صنایع مادر استان و کشور است، می‌گذرد و تا امروز به نتیجه مطلوبی نرسیده زیرا نگاه کلانی به این موضوع وجود نداشت.  به گزارش تایسیز آذربایجان ، به […]

دبیراجرایی خانه کارگر آذربایجان‌شرقی با درخواست برای رفع بلاتکلیفی بیش از ۱۴ ساله کارخانه ماشین‌سازی تبریز، گفت: متاسفانه سال‌ها از برنامه واگذاری این کارخانه که یکی از صنایع مادر استان و کشور است، می‌گذرد و تا امروز به نتیجه مطلوبی نرسیده زیرا نگاه کلانی به این موضوع وجود نداشت.

 به گزارش تایسیز آذربایجان ، به نقل از فارس ،کریم صادق‌زاده  با اشاره به آخرین وضعیت شرکت ماشین‌سازی تبریز اظهار کرد: چند روز پیش وزیر صنعت، معدن و تجارت در نامه‌ای به وزیر امور اقتصادی و دارایی خواستار بازگشت واگذاری گروه ماشین‌سازی تبریز به ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) شد.

وی افزود: در این درخواست باید به چند نکته از جمله اینکه واگذاری این شرکت به دلیل مشکلات اساسی و مهمی که از نظر ساختار مالی، نیروی انسانی، ماشین‌آلات فرسوده، زیان انباشته و … دارد، توجه داشت در حقیقت واگذاری نمی‌تواند با عنایت به ضوابط و شرایط سازمان خصوصی‌سازی صورت گیرد.

دبیر خانه کارگر استان اذعان داشت: با توجه به ظرفیت قانونی مندرج در بند ( ب ) ماده ۱۹ قانون اساسی به منظور انجام بازسازی بنیادی در شرکت موصوف که مهم‌ترین بخش آن نوسازی ماشین‌آلات فرسوده، اصلاح ساختار مالی و منابع انسانی است، واگذاری شرکت مذکور به مدت حداقل پنج سال متوقف شد تا سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران نسبت به رفع موارد اشاره شده اقدام کند.

وجود خلاءهای قانونی متعدد در زمینه واگذاری‌ها

وی ادامه داد: واقعیت این است که به دلیل خلاءهای قانونی متعددی که در زمینه واگذاری‌ها وجود دارد، جامعه صنعتی و اقتصادی کشور ما از واگذاری به ” افراد و اشخاص حقیقی” تجربه خوب و رضایت‌بخشی کسب نکرده و در این میان کارگران و پرسنل آن شرکت‌ها بیشترین آسیب‌ و زیان‌ها را دیده‌اند.

صادق‌زاده با تاکید به اینکه از آقای کرباسیان تقاضا دارم که با اجرایی و عملیاتی کردن این مشکل چند ساله، خدمت بزرگی را به جامعه صنعتی و کارگری شهرمان به‌ویژه کارگران مظلوم گروه ماشین‌سازی انجام دهند، گفت: امید است با یک تدبیر مناسب، مشکلات عدیده‌ای که گریبان پرسنل این شرکت مادر تخصصی را گرفته است با درایت و مدیریت شایسته مرتفع کنند.

دبیر اجرایی خانه کارگر استان با تاکید و درخواست برای رفع بلاتکلیفی بیش از ۱۴ ساله کارخانه ماشین‌سازی تبریز تصریح کرد: متاسفانه بیش از ۱۴ سال از برنامه واگذاری این کارخانه که یکی از صنایع مادر استان آذربایجان‌شرقی و کشور به شمار می‌رود، می‌گذرد و هنوز کار به نتیجه مطلوبی نرسیده، اصلاً در طول این سال‌ها نگاه کلانی به این موضوع انجام نگرفته است.

وی ابراز کرد: عده‌ای اکنون ناآگاهانه به بهانه خصوصی‌سازی کارخانه ماشین‌سازی تبریز را در ورطه نابودی قرار داده و بیش از یک دهه است به این بهانه امکان هرگونه توسعه از آن را گرفته‌اند.

صادق‌زاده افزود: این درحالی است که هر روز صنایع با نوسازی و به‌روز کردن خطوط تولید، به حیات خود ادامه می‌دهند و با شرایطی که برای این مجموعه طی این سال‌ها ایجاد شده، قطعاً خروج از وضعیت فعلی و حرکت رو به رشد آن نیاز به سرمایه‌گذاری جدید در کنار برنامه‌ریزی صحیح و کارشناسی دارد.

تاکید واگذاری ماشین‌سازی به “شستا” 

وی با اشاره به پیگیری‌های صورت گرفته در مورد کارخانه ماشین‌سازی تبریز و پیشنهاد واگذاری آن به شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی “شستا” از سوی نمایندگان تبریز، آذرشهر و اسکو به رئیس جمهور و دستور صریح در این رابطه گفت: عملاً شاهد هیچ اقدام موثری در این زمینه نبوده‌ایم و لازم است تصمیمات اساسی در این خصوص صورت گیرد گرچه با استقرار مدیریت موقتی در این مجموعه، فعالیت در مجموعه ماشین‌سازی ادامه دارد ولی چون وضعیت نامشخص است، نمی‌توان در شرایط فعلی امیدوار به فعالیت‌های آن بود.

عضو شورای شهر تبریز در ادامه به پیشنهاد اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت را مبنی بر بازگشت گروه ماشین‌سازی تبریز به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران اشاره کرد و یادآور شد: کارخانه ماشین‌سازی تبریز در پی اجرای سیاست‌های خصوصی‌سازی و بابت بدهی دولت به صندوق بازنشستگی فولاد، واگذار شد اما از آنجا که ماشین‌سازی تبریز برای رسیدن به روزهای خوش آینده نیاز به سرمایه‌گذاری دارد، عملاً صندوق بازنشستگی فولاد قادر نبود در این زمینه و کارخانه‌داری به فعالیت بپردازد که در این زمان مشاهده کردیم عده‌ای به طمع اراضی بکر کارخانه ماشین‌سازی تبریز به دنبال خرید آن بودند که خوشبختانه با پیگیری نمایندگان و خانه کارگر تبریز و رسانه‌ها متوقف شد و پیشنهاد واگذاری آن به “شستا” ارائه شد.

مسوولان استانی به جد برای حل مشکل ماشین‌سازی ورود کنند

وی افزود: هرچند عده‌ای در صدد القای این  نظر هستند که  “شستا” قادر به سرمایه‌گذاری برای ماشین‌سازی نیست ولی جامعه کارگری استان آذربایجان‌شرقی بدون هیچ حب و بغضی از مدیران ارشد به ویژه در سطح استان انتظار دارند با یک کار کارشناسی دقیق مانع از فروپاشی این کارخانه بزرگ شوند و اجازه ندهند تا این برند منحصر به‌فرد با تداوم بلاتکلیفی خود برای سرمایه‌گذاری جدید و برنامه‌ریزی کلان با مشکل روبه‌رو شود.

دبیر اجرایی خانه کارگر استان با تاکید به اینکه ۱۴ سال برای محدودیت فعالیت ماشین‌سازی کافی بوده و بهتر است استاندار آذربایجان‌شرقی که خود از مدیران سابق مجموعه ماشین‌سازی تبریز بوده با تشکیل یک تیم کاری قوی هرآنچه را که به نفع و صلاح استان در مورد کارخانه ماشین‌سازی است انجام دهد، گفت: باید با یک کار مدبرانه و تیمی مانع از دست رفتن این سرمایه عظیم صنعتی استان و کشور شویم.

گزارش فارس حاکی است، ایجاد کارخانه ماشین‌سازی تبریز براساس موافقت‌نامه همکاری‌های فنی و اقتصادی دولتی ایران و چکسلواکی سابق با هدف تولید انواع ماشین‌افزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپ‌های آب، الکتروموتور، لیفت‌تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین‌آلات نساجی منعقد و به مرحله اجرا گذاشته و از سال ۱۳۵۱ بهره‌برداری از این طرح عظیم آغاز شد.

شرکت ماشین‌سازی تبریز به عنوان یکی از شرکت‌های صنعتی عمده تبریز در زمینه تولید و بازرگانی ماشین‌آلات صنعتی از جمله ماشین‌های تراشکاری، فرزکاری، مته، سنگزنی، سنتر، CNC، ابزار تیزکنی، فرز نیمه‌سنگین، ماشین سنتر عمودی، ماشین سنتر افقی، ماشین‌های سوراخ‌کاری محسوب می‌شود.

ماشین‌سازی تبریز با افزون بر چهار دهه سابقه فعالیت، به عنوان یکی از محورهای اصلی تولید و ایجاد اشتغال در آذربایجان‌شرقی در پیچ و خم واگذاری به شرط اهلیت مالکان جدید به سر می‌برد.

ماشین‌سازی از سال ۸۳ در حال واگذاری به بخش خصوصی است، ولی تا این لحظه به نتیجه نرسیده و اخیراً نیز این شرکت برای مصوبه هیأت وزیران برای تأمین کسری بودجه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد ایران در قالب رد دیون به این صندوق واگذار شد، اما این صندوق هم گروه ماشین‌سازی را به واسطه بدهی خود به خزانه دولت واگذار کرد و وزارت اقتصاد هم دوباره این شرکت را برای فروش به سازمان خصوصی‌سازی پاس داده است.