«”شاد»” پاسخگوی نیازهای آموزشی آموزش دانش آموزان استثنایی نیستدر دوران کرونا
«”شاد»” پاسخگوی نیازهای آموزشی آموزش دانش آموزان استثنایی نیستدر دوران کرونا

«”شاد»” پاسخگوی نیازهای آموزشی آموزش دانش آموزان استثنایی نیستدر دوران کرونا آموزش مجازی نمی‌تواند برای دانش آموزان استثنایی برنامه کاملی باشد و تمام نیاز‌های این دانش آموزان را برطرف کند. به گزارش خبرنگار تایسیز نیوز در دوران همه‌گیری ویروس کرونا اغلب نهادهای آموزشی، برنامه‌های خود را به صورت مجازی برگزار می‌کنند. اما به دلیل مشکلات […]

«”شاد»” پاسخگوی نیازهای آموزشی آموزش دانش آموزان استثنایی نیستدر دوران کرونا

آموزش مجازی نمی‌تواند برای دانش آموزان استثنایی برنامه کاملی باشد و تمام نیاز‌های این دانش آموزان را برطرف کند.


به گزارش خبرنگار تایسیز نیوز در دوران همه‌گیری ویروس کرونا اغلب نهادهای آموزشی، برنامه‌های خود را به صورت مجازی برگزار می‌کنند. اما به دلیل مشکلات عدیده‌ای که گریبان‌گیر دانش آموزان با نیازهای ویژه و خانواده‌هایشان می‌باشد، آموزش چه به صورت مجازی و چه به صورت حضوری را برای آنها بیش از پیش سخت‌تر دشوارتر می‌نمایدمی‌ کند.
اکثر دانش آموزان با نیاز‌های ویژه در مدارس استثنایی افرادی هستند که دارای بیماری‌های زمینه‌ای بوده و نسبت به کودکان عادی بیشتر در معرض ابتلا به کرونا هستند. همین امر موجب می‌شود تا آموزش حضوری خطر بالقوه‌ای در ابتلای آنها به ویروس کرونا محسوب شود.
در سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور، بر اساس اساسنامه سال ۱۳۷۰، هفت گروه تحت پوشش معرفی شده‌اند: کودکان با آسیب بینایی، آسیب شنوایی، آسیب جسمی – حرکتی، ناتوانی‌های ذهنی، مشکلات ویژه یادگیری، طیف اوتیسم و چند معلولیتی‌ها از این جمله هستند.
در همین رابطه گفتگویی داشتیم با دو تن از معلمان آموزش استثنایی در شهرستان تبریز و میانه که بیشتر با مشکلات دانش آموزان با نیازهای ویژه در دوران همه‌گیری کرونا آشنا شویم.
خانم «مینا کیچیک آدی؟کیانی» معلم کودکان ناشنوا در مدارس آموزش استثنایی شهرستان میانه با بیش از یک دهه۱۸ سال سابقه‌ی تدریس اذعان می‌‌نمایدکند که برنامه‌ی شاد نمی‌تواند محتوای آموزشی مختص کودکان ناشنوا را منتقل نمایدانتقال دهد و این برنامه به هیچ عنوان برای آموزش کودکان استثنایی طراحی نشده است.
ایشان او اضافه می‌نمایدمی‌ گوید که ناشنوایان باید برای دریافت آموزش‌های معلمان لبخوانی کنند، این درحالیست که ناشنوایان هیچگاه نمی‌توانند از روی صفحه موبایل لبخوانی کنند.
علاوه بر این اغلب خانواده‌های کودکان استثنایی توانایی مالی لازم جهت تهیه موبایل اندرویدی را ندارند که این خود عامل دیگری در برگزاری کلاس‌های آموزشی کودکان استثنایی به صورت حضوری می‌باشد.
خانم «درنا کیچیک آدی پورزینی» معلم(مربی؟) کار درمانی مدارس آموزش استثنایی تبریز از عدم امکان انتقال تمرین‌های کار درمانی به کودکان استثنایی به صورت مجازی می‌گوید.
وی اشاره می‌کند که کار درمانی لوازم مخصوص خود را دارد که نمی‌توان بدون آنها با کودکان استثنایی کار کرد و آموزش مجازی نیز این امکان را از کادر کار درمانی و کودکان استثنایی سلب نموده کرده است.
به گفته‌ی ایشان او هر چند بنا به دلایل مذکور گاهی مجبور به برگزاری کلاس‌های آموزشی به صورت حضوری می‌شوند، اما به دلیل در نظر نگرفتن خدمات بهداشتی آموزش و پرورش استثنایی اعم از ارسال وسایل کمک ‌آموزشی و بسته حمایتی فرهنگی – بهداشتی از قبیل ماسک و مواد ضد عفونی کننده برای رفع مشکلات آموزشی، خطر ابتلا به ویروس کرونا همواره در کمین کادر درمان آموزشی و دانش آموزان می‌باشداست.

گزارش از میلاد بالسینی