عمر تکنولوژی اینترنت اشیا در ایران کمتر از ۵ سال است

به گزارش تایسیز اذربایجان به نقل از نصر نیوز ، چند دهه ای است که با کلمه اینترنت و کاربرد آن آشنایی پیدا کردیم، البته این کلمه پیش تر مفهوم ساده تری داشت و به مجموعه از کامپیوترهایی که در لابراتوراهای بزرگ تحقیقاتی به یک دیگر متصل می شدند و تبادل اطلاعات داشتند، گفته می شد، اما بعدها به ابزاری برای ارتباط کامپیوترهای رومیزی با جهان تبدیل شد و مدتی است که لپ‌تاپ‌ها،گوشی های هوشمند هم به جمع کامپیوترهای موجود در بستر اینترنت افزوده شده‌اند.

اگر چه کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها، موبایل‌ها و ساعت‌های هوشمند، در سالهای نخست سهم قابل توجهی از وسایل حاضر در فضای اینترنت را به خود اختصاص می‌دهند، اما به تدریج انبوهی از وسایل جدید همچون خودروها، سیستم روشنایی خانه‌ها، یخچال‌ها، چراغ‌های راهنمایی و رانندگی و… به مجموعه ابزارهای قبلی اضافه شد، این شد که مفهومی به نام “اینترنت اشیا” اینترنتی که چیزها را به متصل می کنند و امکان انتقال داده را بین آنها فراهم می کند، شکل گرفت.

البته اینترنت اشیا را نمی‌توان صرفاً به صورت اینترنتی با حضور اشیا تعریف کرد، اینکه غیر از کامپیوترها و موبایل‌ها، وسایل دیگری هم وارد فضای اینترنت شده‌اند، فرصت‌ها، قابلیت‌ها و البته تهدید‌های جدیدی هم ایجاد کرده است اما تعریفی صریحی که می توان از آن کرد این است که “اینترنت اشیا” سیستمی از کامپیوترها، ماشین‌های محاسبه، دستگاه‌های دیجیتال و مکانیکی، انسان‌ها و حیوانات است که هر کدام با یک کد مستقل و به عنوان یک وسیله‌ی متمایز، در شبکه حضور دارند و سهم قابل توجهی از تبادل اطلاعات و رفتار و رابطه میان آنها، بدون دخالت و نظارت مستقیم انسان انجام می‌شود.

“رضا اسماعیل زاده” دکتری هوش مصنوعی و رباتیک، یکی از جوانان فعال حوزه اینترنت اشیا در تبریز با اشاره به اینکه اولین اشیا به اینترنت در سال ۱۹۸۹ میلادی متصل شد و این چیزی جز تستر اشپزخانه نبود، گفت: البته برخی از گمانه زنی ها می گویند اولی طرح اتصال ماشین قهوه ساز به اینترنت بود که پیش از تستر مطرح شده بود اما این تکنولوژی به صورت رسمی در سال ۲۰۰۳ میلادی توسط دو نفر محقق ثب شد که با استفاده از این تکنولوژی لباس شویی و سیستم های یخچال را به اینترنت متصل کردند .

وی با اشاره به اینکه بر اساس پیش‌بینی موسسه‌ی گارتنر، در سال ۲۰۱۷ میلادی، حدود هشت میلیارد و چهارصد میلیون وسیله به اینترنت متصل هستند که نسبت به سال ۲۰۱۶، حدود ۳۰ درصد افزایش نشان می‌دهد، اظهار داشت: این موسسه پیش‌بینی می‌کند که اینترنت اشیا که به صورت مخفف IoT هم نامیده می‌شود، در سال ۲۰۲۰، حدود ۲۰ میلیارد وسیله را پوشش دهد.

وی افزود: با توجه به افزایش اهمیت فناوری اینترنت اشیا، سالانه نمایشگاه‌های متعددی در این زمینه در گوشه و کنار جهان برپا می‌شود که نمایشگاه و کنفرانس AI & IoT 2018 در لندن که همین اواخر برگزار شده بود یکی از آنها بود، در این نمایشگاه اخرین دستاوردهای ای تکنولوژی به صورت نرم افزاری ارئه شده بود و دارای سخت افزار پیچیده ای نبود.

وی ادامه داد: تنها سخت افزار موجود مربوط به یک تکنولوژی نظامی بود که جا و مکان را تحلیل می کرد و اطلاعات آماری را به کاربر تحویل می داد، در اینگونه نمایشگاه ها سرمایه گذارانی هستند که فرصت ها را دنبال می کنند تا سرمایه خود را از طریق خریداری یک تکنولوژی به چرخش در بیاورند، که در این راستا نیز نرم افزاری طراحی شده است که بازار و داده های بورس را دنبال و بررسی می کند تا اگر سهامی بالا رفت شخص به صورت اتوماتیک به صف خرید یا فروش آن سهام وارد شود .

این پژوهشگر حوزه حوزه اینترنت اشیا با بیان اینکه عمر اینترنت اشیا در ایران بیش از ۵ سال نیست، اذعان داشت:این تکنولوژی در ایران بیشتر در حوزه خانه های هوشمند ظاهر شده است چرا که متاسفانه اطلاعات جامعی در خصوص این تکنولوژی در رسانه ها و فضای مجازی نیست تا شفاف سازی لازم را از عملکرد و کاربرد این سیستم تشریح کند.

وی به سرویس ها و کاربردهای اینترنت اشیا در حوزه های متنوعی اشاره کرد و گفت:، می‌توان کاربرد های شکفت انگیز اینتذنت اشیا ساختمان، انرژی، خانه و مشتری، سلامت، صنعت، حمل و نقل، خرده‌فروشی، امنیت عمومی، شبکه و فناوری اطلاعات را نام برد اما متاسفانه نگاه ها به قدرت این تکنولوژی محود است و یکی از دلایل آن موضوعی است که در بالا بیان کردم.

وی ادامه داد: فرض کنید کارخانه داری بداند که تمام کارهای اداره وکنترل کارخانه، ورود خروج کارگر و نحوه عملکرد آن ،انبار داری و… را می شود از دور کنترل کرد ! به نظر شما، ایا به استفاده از تکنولژی ترغیب نمی شود ؟وی افزود: دوربین‌های حفاظتی داخل ساختمان‌ها هم نمونه‌ی دیگری از ابزارهایی هستند که در بستر IoT اجرا می شوند و البته به کمک تکنولوژی‌های ارتباطی جدید، حضورشان پررنگ‌تر هم شده است.

اسماعیل زاده اظهار داشت: فرض کنید دوربین‌هایی وجود داشته باشند که به اشیا این توانایی را خواهند داد تا از هر زاویه‌ای و بلافاصله به مشاهده محیط اطراف خود بپردازند، فرصتی که به نام اینترنت چشم‌ها (Internet of eyes) از آن یاد می‌شود، این فناوری چالش های بی‌نظیری را به وجود خواهد آورد که در آن اشیای گوناگون و بی‌جان به تقویت و بهبود ارتباط میان خود بپردازند، از تعامل لباس‌ها با آینه‌ها تا یخچال و فریزرها با ساختمان‌ها و حتی رنگی که روی دیوار خانه است.

وی با اشاره به پروژه ای که در این حوزه ارائه داده است گفت: این تکنولوژی مانند چشم انسان عمل می کند، برای مثال دوربینی در ورودی کارگاه و کارخانه ها نسب شود که تشخیص دهد کارگری که به ان محل وارد می شود لباس مناسب را پوشیده و تجهزات ایمنی دارد یا نه واگر نه با یک اخطار از ورود او جلوگی می شود.

وی افزود: دیگر مکانی این تکنوژی در آن کاربرد دارد، بیمارستان است، اتاق عمل مکانی است که پزشک و پرستار باید استریل شده وارد آن شوند، در طرحی که ارائه دادیم این سیستم تشخیص می دهد که اگر یکی فردی که استریل آن از بین رفت یا این کار را انجام نداده است، یک اخطار به سرپرست بخش ارسال شود، نکته که است این می باشد که تمام این ایده ها وجود دارد اما نیازمند سرمایه گذار است.

وی استفاده های تکنولوژی اینترنت اشیا در خودرو نیز اشاره کرد و اذعان داشت: امروزه اکثر خودروهایی که در خارج از کشور تولید می شوند دارای شناسه ای منحصر به فرد است که به کمک این شناسه تمام داده های خودرو از زمان تولید تا فروش و ایراداتی که زمان استفاده توسط مشتری به کارخانه ارسال می شود.

وی افزود: با استفاده از شناسه در خودروهای خودران یا دارای تکنولوژی اینترت اشیا وقتی مشکلی برای قطعه ای پیش میاید برای مثال لنت ترمز تمام می شود خطایی به کارخانه سازنده منتقل شده و قطعه مورد نیاز آماده تحویل به مشتری می شود، اینگونه، تولید قطعات خودرو طبق نیاز بازار انجام می گیرد و بازار هم مورد کنترل قرار می گیرد.

اسماعیل زاده در انتها با بیان اینکه این تکنولوژی ها تمامی کارهای روزمره انسان راحتر می کند و حتی برای کارهایی که برای انجام دادن ان باید مسافت های زیادی طی شود به صفر می رسد، خاطرنشان کرد: کاربردهای تکنولوژی اینترنت اشیا دامنه بسیار گسترده ای دارد، که سعی می کنم در گزارش های بعدی به آن بپردازیم.