به گزارش تایسیز اذربایجان به نقل از ایرنا، زندگی روستایی آرام و آهسته پیش می‌رود. زندگی روستا هنوز هم خالی از سر و صداست و فرسوده‌شدن از سختی‌ها و هیاهوی زندگی شهرنشینی غایب همیشگی آن. در روستاست که شادی‌ها و غم‌ها تقسیم میشوند. آدم‌های روستا به هم نزدیک‌ترند و آنجاست که همسایه از حال همسایه خبر […]
به گزارش تایسیز اذربایجان به نقل از ایرنا، زندگی روستایی آرام و آهسته پیش می‌رود. زندگی روستا هنوز هم خالی از سر و صداست و فرسوده‌شدن از سختی‌ها و هیاهوی زندگی شهرنشینی غایب همیشگی آن. در روستاست که شادی‌ها و غم‌ها تقسیم میشوند. آدم‌های روستا به هم نزدیک‌ترند و آنجاست که همسایه از حال همسایه خبر دارد.
آدم‌هایی که همیشه در جستجوی زندگی آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند، تصویری شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و برای همین است که خیلی وقت‌ها می‌گویند خوشا به حالت ای روستایی. روستایی خبر از بوق‌های پی درپی خودروها و هیاهوی شهرنشینی ندارد.
زندگی شهری اما نقطه مقابل روستاست و گذران زمان در شهر، خود قصه‌ای متفاوت از روستا دارد. زندگی شهری مهارت و فوت و فن خاص خود را طلب می‌کند.
در شهرها انگار پایانی برای سر و صدا و هیاهو نیست. صدای خیابان‌ها، خودروها و آدم‌ها آنقدر آزاردهنده است که گاهی به سرت می‌زند همه چیز را رها کنی و به کنجی دنج پناه ببری، البته اگر بتوان در شهرها جایی این چنین یافت. زندگی شهری، زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای نیست.
آدم‌ها در شهرها هر روز بی‌تفاوت از کنار یکدیگر می‌گذرند. ارتباط ها در شهرها جزیی‌اند و زود گذر. انسان ها نسبت به هم بی‌تفاوتند و غرق‌شدن در شلوغی و هیاهوی شهرها مرگ صمیمیت‌ها و عاطفه‌هاست. شهر انگار که دنیای بیگانه‌هاست.
هرچند هنوز هستند روستا‌هایی که زندگی صنعتی و تاثیرات زندگی شهری آنها را متحول نکرده است، اما زندگی روستایی با تمام زیبایی‌هایش رو به سوی تحول دارد. اگرچه هنوز میان شهر و روستا تفاوت‌های بارزی وجود دارد، اما سبک زندگی روستائیان در حال تغییر است و با شتابی روز افزون از گذشته‌ها فاصله می‌گیرد.
حالا در برخی روستاها خیلی از سبک‌های زندگی شهری وارد شده، آنقدر که برای قدیمی‌ها کمتر چیز آشنایی از گذشته بر جای مانده است. برای کسانی هم که راه شهر را پیش گرفتند و سالیان دراز، دور از روستایشان بوده‌اند، شاید باور دیدن روستای کودکی‌هایشان کمی دشوار باشد.
سبک زندگی در روستا حالا مثل بسیاری از جنبه‌های زندگی آدم‌های امروزی تغییر کرده و حالا به چشم روستا، شهر نمادی برای امروزی شدن است.
بسیاری از عناصر زندگی شهری در زندگی روستایی راه یافته است. حالا دیگر زن روستایی تقریبا از همان ابزاری استفاده می‌کند که زن شهرنشین در خانه‌اش دارد.
هم اکنون در خانه زن روستایی جای جارو دستی را جارو برقی، جای پشتی را مبلمان و شاید جای سفره روی زمین را میز ناهارخوری البته نه در شکلی کاملا مدرن پرکرده است. دیگر بوی نان محلی در کوچه پس‌کوچه‌های روستا به مشام نمی‌رسد و انگار نان‌های ماشینی، سفره‌های خانه‌های روستایی را رونق می‌دهد. در کنار همه این تغییرات اضافه شدن برق، گاز، تلفن، مدرسه و بیمارستان همگی اجزایی از عناصر زندگی شهری است که زندگی روستایی را متحول و آن را به زندگی شهری نزدیک‌تر کرده است.
عناصر زندگی شهری اکنون در کنار زندگی روستایی جا خوش کرده و زندگی روستایی حالا مخلوطی از گذشته و حال است. هر چند تغییراتی در سبک زندگی روستاها وارد شده اما روستا، همان روستاست با همان مردمانی که آسمان، زمین، عشق، هوا، سادگی و پاکی حقیقت زندگی‌شان مال آنهاست.
ایران کشوری است که بنا بر سرشماری سال ١٣٩٥ بالغ بر ٨٠ میلیون نفر جمعیت و حدود ٢١ میلیون نفر روستانشین دارد.
جمعیت روستایی نسبت به سرشماری سال ١٣٩٠ حدود ٧٠٠ هزار نفر کاهش داشته است. با وجود کاهش جمعیت روستایی، برای اعتبار همین تعداد می‌توان اشاره کرد که جمعیت روستایی ایران از یک‌سو از جمعیت ١٠ کشور خاورمیانه و از سوی دیگر از مجموع جمعیت کشورهای لبنان، عمان، کویت، قطر و بحرین بیشتر است.
٢١ میلیون نفر جمعیت روستایی ایران در ٦٢ هزار روستای کشور پراکنده هستند. حال توجه بیش از پیش به وضع معیشت مردم در روستاها و نیز عشایر کشور می تواند با ایجاد نشاط و امید در میان مردم، سبب گرم شدن کسب و کار و رونق زمینه های اقتصادی و نیز بهبود صنعت گردشگری روستایی در کشور شود، چراکه مشکل های موجود در روستاها و زندگی عشایری می تواند به شهرها تسری یافته و سرآغازی بر مشکلات در دیگر نقاط کشور باشد.
عشایر که به تعبیر بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) ذخایر این مملکت محسوب می شوند، همواره با نقش مهم خود در تولید موثر بوده اند و غیرت و تعصب آنها در حفظ یکپارچگی سرزمینی و دفاع از وطن مثال زدنی است. زندگی عشایر غیور کشور در سیاه چادرها و کوچ فصلی آنها به نقاط مختلف کشور برای دستیابی به شرایط بهتر در پرورش دام و محصول های لبنی و تلاش بی مانند در رونق صنایع دستی کشور از جمله خدمت های این قشر زحمتکش به شمار می رود.
حفظ و حراست از این ذخایر انسانی ارزشمند، وظیفه همگان است تا با توجه به آسیب پذیر بودن این قشر، بتوان به آنها در بحران ها، حوادث غیر مترقبه، کم آبی یا بی آبی ها، سیل، انواع بیماری، آفت ها و… کمک رساند.
به این ترتیب احساس دور ماندن از امکانات بهتر و قابل دسترس تر در این قشر خدوم و زحمتکش ایجاد یاس و نا امیدی نخواهد کرد و از مهاجرت و کوچ ناخواسته این مردم پاک، مهربان، صمیمی و زحمتکش برای دسترسی به شرایط بهتر به شهرها جلوگیری خواهد شد.
در همین خصوص حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در بیاناتی با تاکید براینکه همواره کلمه عشایر و روستاییان با مفاهیم و معنای اقتصادی و فرهنگی همراه بوده، می فرمایند: وقتی می‌گوییم عشایر یا روستایی، اولین مفهومی که با کلمه عشایر یا روستایی به ذهن انسان خطور می‌کند صفا، صمیمیت، دل پاک، مهربانی، اخوت، انسانیت، غیرت، حمیت، شجاعت، ایستادگی، مقاومت و سختکوشی است. همه اینها همراه با کلمه عشایر و روستانشینی است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود در این باره خاطرنشان می کنند: عشایر همواره به دنبال زندگی پاک، نان و لقمه حلال و تربیت فرزندان غیور بوده‌اند. ما در میان عشایر و همچنین روستانشینان می‌بینیم که همه ویژگی‌هایی که می‌تواند برای هر انسانی جاذبه داشته باشد، وجود دارد. از لباس قشنگ و زیبا، آداب و رسوم دل انگیز و اخلاق و رفتاری که همانند اخلاق و رفتاری است که پیامبر اسلام و ائمه هدی (ع) به همه ما توصیه کرده‌اند. ما می‌خواهیم این فرهنگ صمیمیت، برادری، ایثار و فداکاری به عنوان شاخصه بلند عشایر و روستاییان ادامه پیدا کند.
رهبر معظم انقلاب همچنین با بیان اینکه وقتی انسان وارد روستا می‌شود احساسش با شهر متفاوت است، می فرمایند: غروب و صبحگاهان روستا، با غروب و صبحگاهان شهر و کلان شهر بسیار متفاوت است. دور هم نشستن خانواده‌های عشایری که کنار هم قرار گرفته‌اند و به هم کمک و یاری میکنند، بسیار متفاوت است. این ویژگی‌های بسیار ارزشمند فرهنگی و اخلاقی را باید برای همیشه نگاه داریم و تقویت کنیم.
معظم له در بخش دیگری از فرمایشات خود در دیدار با عشایر و روستاییان استان لرستان با اشاره به اینکه تخلیه یا کاهش جمعیت روستا و مهاجرت روستا به شهر هیچ وقت برای روستا خبر خوش نبوده، تاکید می کنند: این موضوع به معنای این است که در چنین شرایطی بخشی از تولید تعطیل شده و کشاورز روستای مولد یا کسی که در زمینه دامپروری و سایر زمینه‌های تولیدی تلاش می‌کند تبدیل به کارگر ساده و مهاجر به شهر می‌شود و نتیجتاً بر زندگی شهر فشار وارد می‌کند؛ لذا تولید روستا می‌خوابد و بار شهر اضافه می‌شود، پس باید روستا را احیاء و فعال کنیم، برای احیای روستاها و فعال شدن جوان‌های روستایی ما نیاز داریم که زمینه و شرایط را برای کشاورزی، دامپروری، باغداری و سایر بخش‌ها آماده کنیم، البته در کنار آن روستاها ممکن است برخی مشکلاتی را داشته باشند که دولت باید به آنها کمک کند.
حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی رئیس جمهوری نیز پیشتر در همایش روز ملی روستا و عشایر با بیان اینکه روستائیان پایه‌ها و ریشه‌های اصلی زندگی اجتماعی هستند و شهرهای ما هم ریشه در روستاهای گذشته داشته‌اند، دراین باره گفت: روستا را همواره با ویژگی‌های فرهنگی صداقت، امانت، راستگویی، شهامت، شجاعت، مقاومت و همچنین وطن دوستی و مرزبانی می‌شناختیم و می‌شناسیم.
وی افزود: همچنین روستائیان را به عنوان جامعه تولیدگر که بار مسئولیت بزرگ تولید کشاورزی و صنایع دستی را بر دوش خود دارند، می‌شناختیم و می‌شناسیم. روستائیان را به عنوان مدافعان غیور مرزهای جمهوری اسلامی ایران، مرزها و فرهنگ‌های اعتقادی این سرزمین، مدافعان در دوران نهضت و انقلاب اسلامی و غیور مردان جنگجو و مبارز در هشت سال دفاع مقدس می‌دیدیم، می‌بینیم و می‌شناسیم.
روحانی ادامه داد: اما واقعیت این است که باید به مشکلات روستاها و عشایر نیز توجه کنیم و اگر به مشکلات آنها توجه نشود، به مفهوم سرآغاز مشکلات شهرها هم می‌باشد. حاشیه نشینی شهرها که امروز معضلی بزرگ برای شهرهای بزرگ است و همچنین بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که یا از حاشیه نشینی‌ها نشات می‌گیرد یا از عدم اشتغال و بیکاری آغاز می‌شود، مربوط به عدم توجه به شرایط زندگی روستائیان است.
رئیس جمهوری همچنین با تاکید براینکه باید کاری کنیم مهاجرت روستا به شهر متوقف و در آینده مهاجرت معکوس آغاز شود، گفت: اما برای این کار باید مشکلات روستائیان را حل و فصل کنیم و حفظ فرهنگ روستایی، حفظ تولید در روستا، جلوگیری از مهاجرت و رفع مشکلات آینده شهرها به جد باید مورد توجه همه دولتمردان باشد.
در هر حال محور قرار دادن توسعه روستاها و محرومیت زدایی از زندگی عشایری، کمرنگ شدن مرکز گرایی و شهرگرایی را در پی خواهد داشت و ارایه برنامه ریزی درست و دادن تسهیلات مناسب و ارزان قیمت، آینده درخشانی را برای این استعدادهای پنهان در کشور ترسیم و روستاها را به کانونی آباد برای تثبیت و افزایش جمعیت روستایی تبدیل خواهد کرد.
