لزوم ورود سازمان بازرسی کل کشور به پرونده واگذاری سهام گروه ماشین سازی تبریز/ عملکرد سازمان خصوصی سازی و علامت سوال های بی پاسخ

واگذاری سهام شرکت ها و صنایع دولتی در سال های اخیر با عملکرد ناصحیح سازمان خصوصی سازی به یکی از چالش های اقتصادی و صنعتی کشور تبدیل شده است و این چالش در کلان شهر صنعتی تبریز با واگذاری ۲۸ واحد بزرگ صنعتی به بخش خصوصی بیشتر شده است.

واگذاری سهام گروه ماشین سازی تبریز به بخش خصوصی یکی از چالشی ترین واگذاری های قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ بوده که حدود ۱۵ سال است که صنعت و اقتصاد آذربایجان با آن درگیر است.

پس از سال ها بلاتکلیفی گروه ماشین سازی تبریز در سازمان خصوصی سازی، رئیس کل این سازمان خبر از رد دیون و انتقال قطعی سهام این گروه به صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد داد، اما سهام گروه ماشین سازی تبریز در حالی به وکالت از صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد به بخش خصوصی واگذار شده است که مطابق اسناد منتشر شده این صندوق حق هیچگونه دخل و تصرف در این شرکت را نداشته است.

اما چگونه “میر علی اشرف عبداله پوری حسینی” بارها در رسانه ها اعلام کرده است که سهام گروه ماشین سازی تبریز را به وکالت از صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد به بخش خصوصی واگذار کرده و پروسه واگذاری سهام این گروه مشمول قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ نمی شده است؟!

درباره این موضوع و اسناد آن در بخش دوم سلسله گزارش های بررسی ابعاد و ابهامات واگذاری سهام گروه ماشین سازی تبریز به طور مفصل بحث شده است.

اما علاوه بر موارد ذکر شده در گزارش مستند قبلی، گروه ماشین سازی تبریز در لوایح بودجه سال های ۱۳۹۴، ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ کل کشور که در حکم اظهارنامه رسمی دولت است، در زمره شرکت های دولتی با ردیف بودجه مستقل به شماره ۲۴۶۵۰۰ بوده است که مبین دولتی بودن این گروه تا قبل از واگذاری به بخش خصوصی است.

بخشنامه شماره ۶۵۶۰۷۹ مصوب سازمان برنامه و بودجه در خصوص دولتی یا غیر دولتی بودن شرکت ها اعلام می کند با در نظر گرفتن تعاریف مندرج در موارد ۲ و ۴ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ و موارد ۲ و ۴ قانون محاسبات عمومی کشور مصوب ۱۳۶۶ در مورد احراز دولتی بودن یا نبودن واحدهای مذکور ملاک عمل است.

همچنین در مورد اسامی شرکت های دولتی، دستگاه های مختلف می توانند فهرست شرکت های دولتی مندرج در پیوست قوانین بودجه سنواتی را ملاک عمل قرار داده و در مورد ماهیت حقوقی شرکت های تابعه نیز با وزارتخانه متبوع یا شرکت مادر تخصصی ذی ربط مکاتبه کنند.

در همین راستا سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجان شرقی در پاسخ به دادگاه تجدیدنظر  استان طی نامه ۱۴۷۳۳۵۵ مورخ۱۳۹۶/۸/۳، شرکت سهامی ماشین سازی تبریز را دارای مجوز واگذاری اعلام و صراحتاً اظهار داشته این شرکت در پیوست شماره ۳ قانون بودجه سال ۱۳۹۶ کل کشور دارای ردیف مستقل اعتباری است و همچنین ماهیت سهامداران و نحوه چگونگی ارکان و مجامع آن را جهت اطلاعات تکمیلی توصیه کرده است.

بخشنامه شماره ۶۵۶۰۷۹ مصوب ۱۳۹۵/۵/۱۶ سازمان برنامه و بودجه و همچنین نامه شماره ۴۷۳۳۵۵ مورخ ۱۳۹۶/۸/۳ سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجان شرقی نشان می دهد که گروه ماشین سازی تبریز در لوایح بودجه دولت دارای ردیف مستقل بوده است و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به عنوان سهامدار اصلی آن برگزار کننده اصلی مجمع عمومی شرکت ماشین سازی تبریز توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی شناخته شده است.

اما سوال اینجاست که چگونه رئیس سازمان خصوصی سازی در پاسخ به پیگیری دفتر رئیس جمهوری در نامه شماره ۵۱۰۵ مورخ ۱۳۹۷/۳/۲ اعلام کرده که سهام گروه ماشین سازی تبریز به طور قطعی به موسسه حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد انتقال یافته است؟

اینکه گفته شود سازمان برنامه و بودجه اشتباهاً برای گروه ماشین سازی تبریز ردیف بودجه تخصیص داده قطعاً خارج از تصور است.

حالا نوبت سازمان های نظارتی به خصوص سازمان بازرسی کل کشور است که به پرونده واگذاری سهام گروه ماشین سازی تبریز که خارج از چهارچوب قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ به انجام رسیده ورود پیدا کند و برای مردم مشخص کند که سازمان خصوصی سازی به عنوان امین اموال ملت ایران، با بزرگترین تولیدکننده انحصاری ماشین افزارهای استراتژیک صنعتی در غرب آسیا چگونه رفتار کرده است و چه تخلفات احتمالی در پروسه واگذاری بزرگترین کارخانه سازنده ماشین افزار غرب آسیا رخ داده است؟

امروز بحث های واگذاری گروه ماشین سازی تبریز، شرکت کشت و صنعت دشت مغان، نیشکر هفت تپه، هپکو، آذر آب، بنیان دیزل تبریز، کمپرسورسازی تبریز و امثال آن عملکرد سازمان خصوصی سازی را زیر سوال برده است.

توجه مجدد به نامه شماره ۲۱/۵۲۳۶ مورخ ۱۳۹۵/۳/۱۹ سازمان خصوصی سازی جالب توجه است که صراحتاً خطاب به سرپرست وقت گروه ماشین سازی تبریز اعلام می کند که سهام گروه ماشین سازی تبریز کما فی السابق متعلق به دولت و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران است.

به گزارش نصر، گروه ماشین‌سازی تبریز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های شهر تبریز واقع در منطقه صنعتی غرب تبریز، تولیدکننده انحصاری انواع ماشین‌های صنعتی مانند انواع ماشین‌افزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپ‌های آب، الکتروموتور، لیف‌تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین‌آلات نساجی، ماشین‌های تراش، ماشین‌های فرز، ماشین‌های مته، قطعات ریخته و دستگاه‌های سی ان سی سنتر عمودی و افقی در ایران و غرب آسیا است.

البته از سال ۱۳۴۹ و قبل از بهره‌برداری عملی ماشین سازی تبریز، سازمان گسترش وقت بر تولید ماشین‌افزار با لیسانس کشور چکسلواکی در گروه ماشین‌سازی تبریز تاکید کرد و پیش‌بینی شد بقیه محصولات در طرح اولیه با همکاری و مشارکت کشورهای غربی و آمریکایی و تحت عنوان طرح‌های توسعه ماشین‌سازی تبریز با فناوری کشورهای فوق به مرحله اجرا درآید.

همچنین توسط سازمان گسترش و نوسازی وقت ایران، برای تولید پمپ‌های آب با شرکت کی.اس.بی کشور آلمان، برای تولید کمپرسورهای صنعتی با یک شرکت انگلیسی، برای تولید الکتروموتور با شرکت ‘گلد’ آمریکا و لیفتراک و موتورهای دیزلی با یک شرکت دیگر انگلیسی قرارداد انعقاد تکنولوژی منعقد شد.

ظرفیت‌های باقی‌مانده از اجرای طرح اولیه برای شرکت ماشین‌سازی تبریز شامل ماشین‌افزارهای تراش، فرز، مته و قطعات ریخته به اجرا گذاشته شد که بعدها برای همگامی با پیشرفت تکنولوژی و پاسخگویی به نیازهای مجموعه صنایع و نیز با توجه به توسعه فزاینده صنعتی و اقتصادی کشور با هدف افزایش توان تولید، نسبت به اجرای طرح بازسازی و نوسازی ماشین‌آلات خطوط تولید و تاسیسات زیربنایی شرکت ماشین سازی تبریز اقدام شد.

محصولات شرکت ماشین سازی تبریز از حدود ۲۰ سال پیش به کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی صادر می‌شود.

ادامه دارد…